தி. ஜானகிராமனின் ‘மரப்பசு’ நாவல் ஓர் எளிய அறிமுகம்

தி. ஜானகிராமனின் ‘மரப்பசு’ நாவல் ஓர் எளிய அறிமுகம்

‘மரப்பசு’ தி. ஜானகிராமனின் எட்டாவது நாவல். 1970களில் கணையாழி இதழில் தொடராக வெளிவந்து 1975 இல் நூலாக வெளியான நாவல். பெண்ணின் இருப்பை பெண்ணின் பார்வையிலேயே பேசும் நாவல்.

ஆண் என்ற மைய இழையில் பெண்ணை முதன்மையாக்கும் தி.ஜா.வின் நாவல்களில் பெண் எனும் மைய இழையில் பெண்ணின் இருத்தலையும் அதற்கான ஆண்களின் எதிர்வினைகளையும் முதன்மையாக்கும் நாவல் இது.

தி.ஜா.வின் எழுத்துகளில் பெண்கள் மீதான பரிவும் பேரன்பும் நிரம்பித் ததும்பும். அந்தப் பரிவுக்கும் பேரன்புக்கும் ஓர் ஆண் மைய பார்வை இருக்கும். இந்த நாவல் ஒரு பெண் மையப் பார்வையோடு சகல உயிர்களுக்குமான பேரன்பாக அது விரிகிறது.

மனித மனதையும் உணர்வுகளையும் அலட்சியப்படுத்தும் யாரையும் அம்மணிக்குப் பிடிப்பதில்லை. அதை லட்சியப்படுத்தும் போது நேரிடும் சிடுக்குகள் அம்மணியைச் சிரமப்படுத்துவதில்லை, சிரிக்கவே வைக்கிறது.

அம்மணி எவ்வளவு பரிவானவள், நறுவிசானவள் என்பதற்கு அவள் கண்டு சாஸ்திரிகளின் உள்ளங்கால் அழுக்கைச் சுத்தம் செய்யும் காட்சி ஓர் உதாரணம். மனித மனதைத் துச்சமாக நினைக்கும் இடத்து அவள் எவ்வளவு உக்கிரமானவள் என்பதற்கு கண்டு சாஸ்திரி அவரது மகள் விதவையாகும் போது நடந்து கொள்ளும் நிகழ்வுகளால் அவர் மீதான அனைத்து நல்ல அபிமானங்களையும் அம்மணி விட்டு விடுவது உதாரணம்.

பள்ளிப் பருவத்தில் சக மாணவனைக் ‘காட்டான்’ எனப்படும் கோபாலய்யர் தண்டிக்கும் இடத்தில் அவனுக்காக அம்மணி பரிந்து உதவுகிறாள். அந்த உதவி அவளுக்கு அநாகரிக வாசகங்களாகக் காம்பௌண்ட் சுவர்களில் அவச்சித்திரத்தை உருவாக்கும் போது அதற்காக அவள் கலங்குவதில்லை. திடமான மனதோடு எதிர்கொள்கிறாள்.

பெரியம்மாவின் வீட்டில் சுவீகாரப் பெண்ணைப் போல வளர்கிறாள் அம்மணி. பெரியம்மாவும் அப்படியே சொல்லி விடுகிறாள். சொந்த மகளை விடவும் அம்மணியை ஒரு படி மேலே கருதி வளர்க்கிறாள். அவளைச் சகல சுதந்திரத்தோடும் அவள் எப்படி இருக்கிறாளோ அப்படியே ஏற்றுக் கொண்டும் வளர்க்கிறார்கள் பெரியம்மாவும் பெரியப்பாவும்.

அம்மாணிக்கு ஆண்களைத் தழுவிக் கொள்வதிலோ, அரவணைத்துக் கொள்வதிலோ எந்த விதமான குடும்ப மற்றும் சமூகக் கட்டுபாடுகளும் இல்லை. பெரியம்மாவின் மகள் திருமணத்திற்காகக் கோபாலியைக் கச்சேரி வைக்க அழைக்கும் போது அவர் தொடுவதோ, தழுவுவதோ அவளுக்கு எந்த விதமான ஆட்சேபத்தையும் உருவாக்குவதில்லை.

கோபாலி வருகிறார், கச்சேரி வைக்கிறார். கோபாலி சென்னைப் பட்டணத்துக்கு அழைக்கும் போது படிக்கும் சாக்கில் அவரோடு அம்மணி வந்தும் விடுகிறார். நாவலில் கோபாலியைப் பற்றி அம்மணி சொல்லும் இடத்திலும் அவர், இவர் என்ற இடத்திலும் எந்த மரியாதையும் இல்லை. அவன், இவன் என்ற உயர்திணைக்கான தகுதி கூட இல்லை. அது, இது என்று அஃறிணைக்குரிய தன்மையிலேயே அவரைக் குறிப்பிடுகிறாள். பெண்ணின் அன்புக்காகவும் தழுவலுக்காகவும் பேச்சுக்காகவும் ஏங்கும் கன்றுக்குட்டி போல கோபாலி அம்மணிக்குத் தோன்றியிருக்க வேண்டும். அம்மணி தன்னை தாய்ப்பசு போல நினைத்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.

தன்னை நம்பி தன்னோடு வந்து விட்ட அம்மணிக்குக் கோபாலி முதலில் சங்கீதம் கற்றுக் கொடுத்துப் பார்க்கிறார். பிறகு ஆட்டம்தான் ஒத்து வரும் என்று அதற்கு ஏற்பாடு செய்கிறார்.

அம்மணியின் தனித்திருக்கும் வாழ்வு பல ஆண்களை அவளை நோக்கி ஈர்க்கிறது. யாரையும் எந்த வித மறுப்பும் சொல்லாமல் அம்மணி பேசுகிறாள், தழுவிக் கொள்கிறாள்.

பெரியம்மாவிடம் விசயத்தைப் போட்டு உடைக்கும் இடத்திலும் தனது அந்தரங்கத்திற்கான நேர்மையுடன் நடந்து கொள்கிறாள். விசயம் தெரிந்து பெரியப்பா வந்து கோபாலியை அடிக்கும் இடத்தில் அதையும் ஏற்றுக் கொள்கிறாள். ஆனால் தன்னுடைய முடிவில் அவள் உறுதியாக இருந்து விடுகிறாள்.

தனக்கு ஆதாரமாக இருந்த அனைத்துக் குடும்ப உறவுகளையும் துண்டித்துக் கொண்டு குடும்பமற்ற ஒரு குடும்ப வாழ்வில் கோபாலியோடு இணைந்திருக்கிறாள். அம்மணிக்கு அனுசரணையாகக் கோபாலி கொண்டு வந்து வைக்கும் பட்டாபியையும் அவள் தழுவிக் கொள்கிறாள்.

தன்னைக் கட்டுப்படுத்தும் எந்தக் குடும்பத் தளைகளிலும் அவள் தன்னைப் பிணைத்தக் கொள்வதாக இல்லை. அவளுடைய இந்த விசித்திர வாழ்க்கைக் குடும்ப வாழ்க்கையைப் பெரிதுபடுத்தாத வெளிநாட்டவர்களுக்குக் கூட ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. இந்தியா முழுவதும், உலகம் முழுவதும் சுற்றியும் கணவன் மனைவியாக இணைந்து வாழும் வாழ்க்கைக்கு எதிரான ஒரு கருத்து அம்மணிக்கு உண்டானாலும் வேலைக்காரர்களான பச்சையப்பன் – மரகதத்தின் குடும்ப வாழ்வை அவள் ஏற்றுக் கொள்ளவே செய்கிறாள்.

முடிவில் கோபாலியோடு வாழ்ந்த வாழ்க்கை கசக்கும் போது பட்டாபியை வரச் சொல்லி கடிதம் எழுதுகிறாள். தன்னுடைய முடி நரையைக் காணும் போது எதிர்காலத்தில் தன்னுடைய இருத்தல் குறித்த ஒரு கேள்வி அவளுக்கு எழுகிறது. அந்தக் கேள்வியை மீண்டும் இந்த உலகை அதே அன்பினால் தழுவிக் கொள்வதாலேயே எதிர்கொள்ள விரும்புகிறாள் என்பதாக நாவலை முடிக்கிறார் தி.ஜா.

ஓர் உயிருள்ள பசுவாக இருந்து கன்றுகளை ஈன்று ஆண் வர்க்கம் உறிஞ்சிக் குடிக்கும் அளவுக்குப் பாலைக் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதை விட ஒரு காட்சிப் பொருளான மரப்பசுவாக இருந்து ஆண்களைத் தழுவிக் கொள்வதை விரும்புகிறாள். உயிருள்ள பசுவுக்கு இறப்பு உண்டு, இறந்த பின்பு அடக்கம் உண்டு. மரப்பசுவுக்கு அப்படி ஏதுமில்லை. அது எவ்வளவு காலம் வேண்டுமானாலும் அலமாரியில் காட்சிப் பொருளாக இருந்து கொண்டே இருக்கலாம். பார்ப்பவர்கள் அதைப் பசுவாகப் பார்ப்பார்கள், அது பால் சொரிவதாக நினைத்துக் கொள்வார்கள். அது இறந்து போய் விடும் என்று யாரும் நினைக்க மாட்டார்கள். அம்மணியின் அன்பு அப்படிப்பட்டது என்றாலும் ஓர் உயிருள்ள பசு தனது கன்றிடம் செலுத்தும் பிரியத்திற்கு அது எந்த விதத்திலும் குறைந்ததில்லை.

மரப்பசு நாவலில் வரும் அம்மணி போன்று இப்படி வாழ்வதற்குக் குடும்ப அமைப்புகளும் சமூக அமைப்புகளும் இடம் கொடுக்குமா என்ற கேள்வி எழலாம். ஒரு பெண் அப்படி ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுத்துக் கொண்டு விட்டால் குடும்ப அமைப்போ, சமூக அமைப்போ என்ன செய்து விட முடியும் என்ற வகையில் அந்த இடத்திலும் பெண்ணின் பக்கமே நின்று பெண்ணிய பார்வையோடு நாவலைக் கொண்டு பேசுகிறார் தி.ஜா.

தி.ஜா. இந்த நாவலை எழுதிய காலத்தில் இந்த நாவல் காத்திரமான நவீனமான ஒரு பெருவெடிப்பான நாவலாகவே இருந்திருக்கக் கூடும். இப்போதும் அது அப்படியே இருப்பதுதான் தி.ஜா.வின் எழுத்துக்கு இருக்கும் வல்லமையும் வசீகரமும் எனலாம்.

*****

இப்படியெல்லாம் யோசிக்க எங்கே நேரம் இருக்கிறது?

இப்படியெல்லாம் யோசிக்க எங்கே நேரம் இருக்கிறது?

வரத்தையே வாங்கினாலும் சாபமாகி விடுகிறது.

கிரெடிட் கார்டு மட்டும் எப்படி அப்படி மாறாமல் இருக்கும்?

****

கடப்பாரையை முழுங்கியவர் எப்படி இருப்பார்?

கடப்பாரையைப் போலவா?

மலைப்பாம்மைப் போலவா?

இப்படி யோசிப்பதை விட சோற்றை ஒழுங்காக மென்று முழுங்க கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். வாந்தி எடுத்தால் மென்று முழுங்காத முழு பருக்கைகளாக வந்து விழுகின்றன.

****

முழுநேர அரசியல்வாதி இல்லை என்றால்,

பகுதிநேர அரசியல்வாதி இல்லை என்றால்,

யார்தான் நீ?

பொழுதுபோக்கு அரசியல்வாதி என்றால்,

ஓ நீ சினிமாவில் நடிக்க முயற்சி செய்கிறாயா?!

சினிமாவிலிருந்து சி.எம். என்பது தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்ல, பல நாட்டிலும் டோல்கேட் இல்லாத ஒரு முக்கியமான பாதையாக இருக்கிறது.

****

பாராட்ட வார்த்தையில்லை

திட்டுவதற்கு நிறைய இருக்கிறது!

வேலைவெட்டி இல்லை

வெட்டிவேலை நிறைய இருக்கிறது!

என்ன செய்வது?

நமக்கு வார்த்தையும் வாழ்க்கையும் அவ்வளவுதான்.

****

யாரைப் பார்த்தும் பயப்படாதீர்கள்.

அவர்கள் பேயா? பிசாசா? பூதமா? மனிதர்கள்.

மனிதர்களைப் பார்த்துதான் பயம் என்றால் பேயாகப் பிசாசாகப் பூதமாக நினைத்துக் கொள்ளுங்கள்.

அதற்கு மேல் பயப்பட என்ன இருக்கிறது?

பயம் செத்து விடும் பயப்படாதீர்கள்.

*****

ஓர் அளவு வரை நீங்கள் யார்? எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்? என்று பார்க்கிறார்கள்.

பிறகு என்ன சாதிக்கிறீர்கள் என்று பார்க்கிறார்கள்.

சாதித்ததைப் பார்த்த பின் கொண்டாடத் துவங்கி விடுகிறார்கள்.

மாறிக் கொண்டே இருப்பார்கள் மனிதர்கள்.

*****

என்னதான் தீவிரமான வித்தியாசமான கதையாக இருந்தாலும் அதை நகைச்சுவையாகச் சொன்னால்தான் ரசிக்கிறார்கள். அரசாங்கமும் தடை செய்யாமல் ஆதரிக்கும்.

நீங்கள் எதை வைத்து எப்படி வேண்டுமானாலும் நகைச்சுவை செய்து கொள்ளுங்கள். அதைத் தீவிரமாக்காதீர்கள் என்பதுதான் இதன் பொருள் மற்றும் போக்கு.

*****

பத்தாயிரத்துக்கு ஒரு வேலை கிடைத்தால் போதும் என்றால் நீங்கள் பொறியியல் (பி.இ) படிக்கச் செல்லுங்கள். அதற்கு மேல் சம்பளத்தில் ஒரு வேலை வேண்டுமானால் பொறியியல் படிக்காமல் வேலைக்குப் போய் விடுங்கள்.

இது அறிவுரையா?

எச்சரிக்கையா?

தெரிந்தவர்கள் சொல்லுங்கள்.

*****

அப்துல் கலாம், மயில்சாமி அண்ணாதுரை, வீரமுத்துவேல் போன்றோர் தகவல் தொழில்நுட்பம் சார்ந்து அதிகம் வேலைவாய்ப்ப உருவாகாத கால கட்டத்தில் வந்தவர்கள். இப்போது அவர்கள் வந்திருந்தால் அவர்கள் இஸ்ரோவில் இருந்திருப்பார்களா என்பது சந்தேகம்தான். அமெரிக்காவில் இருந்திருக்கலாம்.

இன்று அப்படியான பல கலாம்கள், மயில்சாமிகள், முத்துவேல்களை நாம் அமெரிக்காவுக்கு அனுப்பி விட்டோம். அவர்கள் அங்கு நாசாவிலோ, அல்லது கூகுள் சுந்தர் பிச்சையாகவோ, மைக்ரோசாப்ட் சத்யா நாதெள்ளாவாகவோ இருப்பார்கள்.

அடுத்த தமிழ் வம்சம் விஞ்ஞானிகளாக இஸ்ரோவில் இல்லை என்று நாம் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை. நாம் அவர்களை அமெரிக்காவுக்கு அனுப்பி விட்டோம் என்பதைக் கவலைப்படுவதற்கு முன் மறந்து விடாமல் ஞாபகப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.

மேலோட்டமாக இப்படித் தோன்றினாலும் கண்ணுக்குத் தெரியாமல் நிறைய தமிழர்கள் ஏராளமாகச் சாதித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அப்புறம் ஏன் இப்படி என்றால் இப்போது இஸ்ரோ கண்ணுக்குத் தெரிகிறது. கண்ணுக்குத் தெரியாமல் இஸ்ரோ போன்ற நிறைய சாதிக்கக் கூடிய துறைகள் இருக்கின்றன என்பதும் அவற்றில் பல தமிழர்கள் சாதித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதும் நம் கண்களுக்குத் தெரிவதில்லை அல்லது ஊடகங்கள் நம் கண்களுக்குக் காட்டுவதில்லை.

*****

நீங்கள் என்னதான் கற்றுக் கொண்டே இருந்தாலும் இன்னும் கற்றுக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். கற்றுக் கொள்ளுதல் என்பது நிரப்ப முடியாத பாத்திரம். அது ஏன் என்றால் நீங்கள் கற்க கற்க பாத்திரம் பெரிதாகிக் கொண்டிருக்கும். அதில் நிரம்பியிருக்கும் துளியாகிக் கொண்டே இருக்கும். இப்படித்தான் கற்றது கையளவாகிறது. கல்லாதது கடலளவாகிறது.

*****

ரிஸ்க், ரஸ்க் என்ற இந்த வார்த்தைகளை வைத்து என்னவாக விளையாடுகிறார்கள்.

ரிஸ்க் எடுப்பதெல்லாம் ரஸ்க் வாங்கிச் சாப்பிடுவது மாதிரி என்பவர்கள் குச்சி ரொட்டி வாங்கிச் சாப்பிடுங்கள். மற்றவர்கள் ரஸ்க் வாங்கியே சாப்பிடுங்கள்.

*****

உங்களைக் கீழே இழுத்தால் கீழே போய் விடாதீர்கள்.

இழுப்பவரை மேலே கொண்டு வாருங்கள்.

அது முடியாமல் போனாலும் கைவிட்டு விடாதீர்கள்.

கீழே இழுக்க நினைத்தவருக்கு எப்போதும் டாட்டா காட்டிக் கொண்டிருங்கள்.

*****

வெற்றிக்கான வழி என்ன தெரியுமா? இப்படி உங்களிடம் யாராவது கேட்டால், அட போடா / போடி தோல்வியும் கலந்ததுதான் வாழ்க்கை என்று சொல்லுங்கள்.

தோல்வி என்ற ஒன்று இல்லை என்றால் வெற்றி எங்கே இருக்கிறது?

ஒரு மாபெரும் வெற்றி என்பது ஒரு மாபெரும் தோல்வியால்தான் உருவாகிறது.

*****

எதைச் செய்தாலும் காசு பார்ப்பது எப்படி?

எதைச் செய்தாலும் காசு பார்ப்பது எப்படி?

எப்படி எதை செய்தாலும் காசு வர மாட்டேன்கிதே ஐயா என்று என்னிடம் தினந்தோறும் சொல்பவர்களின் எண்ணிக்கை சமீப நாட்களாக நூறைக் கடந்து விட்டது. செஞ்சுரி அடித்து விட்டாயிற்று என்று சந்தோசப்பட முடியவில்லை. இதே கேள்வி கனவு வரை வந்து என்னைப் பாடாய்ப் படுத்துகிறது.

இந்த மனிதர்களுக்கு எல்லாம் காசு சம்பாதிக்க ஒரு வழியைச் சொல்ல முடியவில்லையே என்ற ஆதங்கம் சில நாட்களாகவே பாடாய்ப் படுத்துகிறது.

அதற்காக மீனைக் கொடுக்க முடியுமா? மீன் பிடிப்பதைக் கற்றுக் கொடுக்கத்தானே வேண்டும்.

அதை விட்டு விட்டு இந்த ஜென்மத்தில் ஆணாய்ப் பிறந்த நீங்கள் அடுத்த ஜென்மத்தில் பெண்ணாய்ப் பிறந்து மாதந்தோறும் ஆயிரம் உரிமைத்தொகைப் பெறுவீர்கள் என்று ஆசிர்வதிக்கத்தான் முடியுமா?

அல்லது ஒரு விவசாயியாகப் பிறந்து ஆண்டுக்கு பனிரெண்டாயிரம் தண்டம் அழுது வருடத்துக்கு ஆறாயிரம் ரூபாய் பெறுவீர்கள் என்று வரம் தரத்தான் முடியுமா?

உங்கள் தொகுதியில் திடீரென்று இடைத்தேர்தல் வந்து பணம் கொட்டோ கொட்டென்று கொட்டும் என்று அருள் வாக்குதான் சொல்ல முடியுமா?

இதில் உள்ள ஒரு முக்கியமான ஒன்று, காசுக்காக எதைச்  செய்தாலும் உங்களுக்குக் காசே வராது. எதைச் செய்வதாக இருந்தாலும் அது உங்களுக்குப் பிடித்தமானதாக இருக்கிறதா என்று பாருங்கள். அந்தப் பிடித்தமானதை விரும்பிச் செய்யுங்கள். பிடித்தமானதை விரும்பித்தானே செய்வீர்கள். அது நான்கு பேருக்கு நல்லதாக அமைந்தால், அது அவர்களுக்குப் பிடித்திருந்தால் காசு உங்களைத் தேடி வரும்.

ஆகவே, நீங்கள் செய்வதை விரும்பிச் செய்கிறீர்களா என்று மட்டும் பாருங்கள். விரும்பிச் செய்யத் தொடங்கி விட்டால் நீங்கள் காசைப் பற்றியெல்லாம் பெரிதாகக் கவலைப்பட மாட்டீர்கள். ஏனென்றால் அப்போது காசு உங்களைத் தேடி வரும். நீங்கள் காசைத் தேடிப் போக வேண்டியதில்லை.

அதற்காக இடைத்தேர்தல் வர வேண்டும் என்று விரும்பி பிரார்த்தனை செய்யப் போய் விடாதீர்கள். அது போன்ற பிரார்த்தனைகள் எல்லா நேரங்களிலும் பலிக்கும் என்றெல்லாம் சொல்ல முடியாது.

****

ஈனப் பிறவியிலிருந்து தப்பிக்கும் முறைகள்

ஈனப் பிறவியிலிருந்து தப்பிக்கும் முறைகள்

எஸ்.கே. தன் மனைவிக்கும் மகனுக்கும் எழுத நினைத்த கடிதத்தின் ஒரு பகுதி :

மதிப்பிற்குரிய மனைவி அவர்களுக்கும் அதே அளவு மதிப்பிற்குரிய மகன் அவர்களுக்கும் மதிப்பிழந்து போய் விட்ட எஸ்.கே. எழுதுவது.

நான் இங்கே நலமில்லை. அங்கே நீங்கள் நலமாக இருப்பீர்கள் என்று நம்புவதால் உங்கள் நலம் அறிய விருப்பமில்லை.

நிற்க! இந்தக் கடிதம் உங்களுக்கு ஒரு விசித்திரமான கடிதமாக இருக்கலாம். சமூக ஊடகக் காலத்தில் கடிதமே ஒரு விசித்திரம்தான். என்னைக் கேட்டால் கடிதம் எழுதுவது இயல்பானது என்று சொல்வேன். அது ஏன் எனக்கு அப்படி என்றால் கடிதம் எழுதிப் பழக்கப்பட்ட ஒரு தலைமுறையைச் சார்ந்ததால் இருக்கலாம்.

கடிதத்தைப் போல இதயத்தைத் திறந்து கொட்ட வேறு ஏதேனும் இருக்கிறதா? யார் கேட்டால் என்ன, கேட்காவிட்டால் என்ன கடிதத்தில் சொல்லலாம். படித்தாலென்ன, படிக்காமல் போனால் என்ன கடிதத்தில் எழுதி வைக்கலாம். மனப் பாரத்தைத் தாங்கிக் கொள்ளும் வலிமை கடிதத்தின் கரங்களுக்கு இருப்பதாக நம்புகிறேன்.

போகிறப் போக்கைப் பார்த்தால் கடிதத்தைப் பற்றிக் கடிதம் எழுதுவது போலாகி விடும் போலிருக்கிறது. நான் சொல்ல வேண்டிய சங்கதிக்கு வருகிறேன்.

நான் ஒரு இழிபிறப்பாளன். நான் ஒரு கேவலமான பிறவி. இதிலிருந்து எனக்கு கதிமோட்சம் கிடைக்குமா?

நீங்கள் சொல்வது போல ஜே.கே. ஐயா ஒரு தெய்வப்பிறவி. அவருடன் ஒப்பிட்டால் நான் ஒரு ஈனப் பிறவி. எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி?

போன பிறவியில் நான் நிறைய பாவங்களைச் செய்து விட்டேன். அந்தப் பாவங்களை இப்போது அனுபவிக்கிறேன். நான் ஈனப்பிறவி ஆகியதற்கு அதுவும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம். ஆனால் கடவுள் என்னை இப்படித் தண்டித்திருக்கக் கூடாது. தண்டனையின் வெம்மையை, அதன் கதிர்வீச்சை என்னால் தாங்க முடியவில்லை.

ஜே.கே.வை அன்பான கணவராக அவருடைய மனைவி பார்க்கிறாள். அவரைப் பொறுப்பான தந்தையாக அவரது மகள்கள் பார்க்கிறார்கள். என் நிலைமையைப் பாருங்கள். என் மனைவியாகிய நீ என்னை மதிப்பதில்லை. எப்படிச் செய்தாலும் அதில் நீ குறையைக் கண்டுபிடிக்கிறாய்.

என் மனைவியின் வாக்குகளை வேத வாக்குகளாக எடுத்துக் கொண்டு விட்ட என் மகனே நீயும் என்னை மதிப்பதில்லை. என்னைக் கேவலமாகப் பார்க்கிறாய். இப்படி ஒரு தந்தை உனக்குக் கிடைக்காமல் இருந்திருந்தால் உன்னுடைய பிறந்த நாள் ஒவ்வொராண்டும் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்பட்டு இருக்கும். உன்னுடைய காதணி விழா கூட வெகு விமரிசையாக ஊரே, உலகமே அமர்க்களப்படும் அளவுக்கு நடந்திருக்கும். என்னால் அப்படி நிகழ்த்திக் காட்ட முடியவில்லை.

நான் உங்களுக்கு ஊரார் மெச்சும் எந்த பாராட்டையும் புகழையும் வாங்கித் தரவே இல்லை. நான் என் இயலாமைகளையும் ஆற்றாமைகளையும் உங்களுக்குத் தந்திருக்கிறேன். அதில் உங்களுக்குக் கொஞ்சம் கூட விருப்பம் இல்லை. என்ன செய்வது? அப்படி ஆகி விட்டது. இதற்காகக் காலத்தையோ தலையெழுத்தையோ குறை சொல்ல முடியாது. நிச்சயம் என்னைத்தான் குறை சொல்ல முடியும். அதற்கு நியாயமான காரணங்களும் இருக்கின்றன.

அன்பான மனைவியே! என் மகனே! மீண்டும் நான் சொல்கிறேன். நீங்கள் மகிழும் எதையும் நான் தரவே இல்லை. நிச்சயம் பாராட்டும் எதையும் நான் செய்திருக்கப் போவதும் இல்லை. நீங்கள் குறை கூறுவதற்கு ஏற்பவே எதையாவது செய்திருப்பேன். நான் உங்களிடம் பேச விரும்பாமைக்கு இதுவே காரணம்.

என் மகனே! உன் தகப்பன் உன்னிடம் பேசவில்லை என்று நினைக்காதே. நான் பேசினால் நீ குறை சொல்வதற்கு என்னிடம் நிறைய இருக்கிறது. உன்னை ஏன் நான் குறை சொல்ல வைக்க வேண்டும். நமக்கு இடையே இருக்கும் வார்த்தைகள் வற்றிப் போகட்டும்.

ஓர் அலைபேசியை வாங்கும் போது அதைவிட சிறந்த இன்னோர் அலைபேசியை வாங்கும் வாய்ப்புகள் இந்த உலகில் இருக்கின்றன. ஆனால் பார்! உன் தகப்பனை விட இன்னொரு சிறந்த தகப்பனைப் பார்க்கும் போது அதை வாங்கும் வாய்ப்பு உனக்கு இல்லாமல் செய்து விட்டது இந்த உலகம்.

நீ விரும்பினாலோ, உன் தாய் இன்னொருவரை விரும்பி, ஏன் ஜே.கே.யை விரும்பி திருமணம் செய்து கொண்டு உனக்கு இன்னொரு தகப்பன் கிடைப்பார் என்றால் அதாவது நீ விரும்பும் இன்னொரு தகப்பன் கிடைப்பார் என்றால் அதற்கு நான் தடையாக இருக்க விரும்பவில்லை.

ஜே.கே.யின் குடும்பத்திலும் இது புதிதில்லை. அவருடைய தகப்பனார் இரண்டு திருமணங்கள் செய்து கொண்டவர்தான். ஜே.கே.யும் அப்படியே உன் தாயைத் திருமணம் செய்து கொள்ளலாம். அப்போது உனக்கு இன்னொரு தாயும் கிடைப்பார். ஜே.கே.யின் முதல் மனைவி உனக்கு இன்னொரு தாய்தானே.

உனக்கு என் வாழ்த்துகள்.

அத்துடன் என் மனைவிக்கு விடுதலை கொடுத்த மகிழ்ச்சி.

என்னை உடைத்துக் கொட்ட வாய்ப்பளித்த இந்தக் கடிதத்திற்கு நன்றி தெரிவித்து உங்களுக்கு இந்தக் கடிதம் கிடைத்துப் படிக்க வாய்ப்பிருந்தால் அதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்து கொடுத்த காலத்திற்கும் நன்றி தெரிவித்து இந்த அளவோடு நிறுத்திக் கொள்கிறேன்.

நம்மைச் சந்திக்க முடியாத திசையில் அழைத்துச் சென்று விட்ட பிரிவுக்கும் நம் நன்றிகளைத் தெரிவித்துக் கொள்வோம். உங்களுக்கு மட்டுமல்ல, எனக்கும் நிம்மதியை அந்தப் பிரிவுதான் தந்திருக்கிறது. இந்த உலகில் விருப்பம் போல மன அமைதி கெடாமல் வாழ ஒவ்வொருவருக்கும் உரிமை இருக்கிறது. அந்த உரிமைக்கு நாம் மதிப்பளித்தால் இந்தப் பிரிவைப் பெரிதுபடுத்த வேண்டியதில்லை. அவரவர் திசையில் விருப்பம் போல பறக்க சிறகுகள் தந்திருக்கும் பிரிவுக்கு நாம் கைம்மாறு உடையவர்கள்.

மற்றவை நேரில் நாம் சந்தித்துக் கொள்ளாமல் பார்த்துக் கொள்வோம். அதுதான் அனைவருக்கும் நல்லது.

மற்றபடி, மிக்க வெறுப்புடன்

எஸ்.கே.

*****

உலகத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கான உன்னத வழி!

உலகத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்கான உன்னத வழி!

இந்த உலகத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை என்று புலம்புபவரா நீங்கள்?

அப்படி புலம்புவதற்கு முன்பு உங்களால் உங்களைப் புரிந்து கொள்ள முடிகிறதா?

உங்களையே உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியாத போது உலகத்தை எப்படி சட்டென்று உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும்?

முதலில் உங்களைப் புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

ஆயிற்றா? அடுத்து உங்களைச் சுற்றி இருக்கும் ஒவ்வொருவரைப் பற்றியும் பொறுமையாகப் புரிந்து கொள்ள முயலுங்கள். அவசரப்பட்டுப் புரிந்து கொள்ள முயன்றால் தவறாகத்தான் புரிந்து கொள்வீர்கள் என்பதற்காகத்தான் இந்தப் பொறுமை.

அதுவும் ஆயிற்றா?

இப்போது உங்களைப் பற்றிப் புரிந்து கொண்டதையும், மற்றவர்களைப் பற்றி நீங்கள் புரிந்து கொண்டதையும் கொஞ்சம் மேம்படுத்துங்கள்.

அடுத்தது என்ன என்கிறீர்களா?

மறுபடியும் அதேதான். இன்னும் புரிந்து கொண்டதை மேம்படுத்துங்கள்.

அதற்கு அடுத்து?

மேலும் மேலும் மேம்படுத்திக் கொண்டே செல்லுங்கள்.

இப்போது உங்களுக்கு உலகம் புரியத் தொடங்கும்.

அது இரண்டு விதமாக இருக்கலாம். ஒன்று இந்த உலகத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியாது என்பதாகவும் இருக்கலாம். இந்த உலகம் புரிந்து கொள்ளக் கூடியது என்பதாகவும் இருக்கலாம்.

இந்த அனுபவத்திற்குப் பின்பு உங்களுக்கு எப்படி இருந்தது என்று சொல்லுங்கள்.

மேற்கொண்டு சொல்வதற்கு அதில் ஒரே ஒரு விசயம் இருக்கிறது. அதை நீங்கள் சொன்ன பிறகு சொல்கிறேன்.

*****

வாழ்க்கை என்றால் நான்கு விதமாகத்தான் இருக்கும்!

வாழ்க்கை என்றால் நான்கு விதமாகத்தான் இருக்கும்!

வாழ்க்கையைப் பற்றிப் பேசும் போது, நான்கு பேர் நான்கு விதமாகத்தான் சொல்வார்கள் என்பார்கள்.

கடைசியில் நான்கு பேராவது வேண்டும் என்பார்கள். தூக்கிக் கொண்டுப் போய்ப் போட வேண்டுமே அதற்காக. அதற்காகவே நான்கு பேருக்காவது நல்லவராக இருக்க வேண்டும் என்பார்கள்.

வாழ்க்கையைப் பற்றி நன்கு அறிந்தவர்களை நான்கும் தெரிந்தவர்கள் என்பார்கள்.

திசைகள் கூட நான்குதான்.

இந்த நான்கு திசைகளில் எந்தத் திசையில் வேண்டுமானாலும் போகலாம்.

வாழ்க்கை கூட இப்படி நான்கு விதமாகத்தான் போய்க் கொண்டிருக்கிறது என்று சொன்னால் உங்களால் நம்ப முடிகிறதா?

ஆமாம் தோழமைகளே!

வாழ்க்கை நான்கு விதமாகப் போய்க் கொண்டிருப்பதற்கு வாய்ப்பு இருக்கிறது.

முதலாவதாகத் தெரிந்ததிலிருந்து தெரிந்ததற்கே போய்க் கொண்டிருப்பது.

இரண்டாவதாகத் தெரிந்ததலிருந்து தெரியாததற்குப் போய்க் கொண்டிருப்பது.

மூன்றாவதாகத் தெரியாததிலிருந்து தெரிந்ததற்குப் போய்க் கொண்டிருப்பது.

நான்காவதாக தெரியாததிலிருந்து தெரியாததற்கேப் போய்க் கொண்டிருப்பது.

இதில் உங்கள் வாழ்க்கை எப்படி போய்க் கொண்டிருக்கிறது என்று சொன்னால் அது குறித்துச் சொல்வதற்கு என்னிடம் சில விடயங்கள் இருக்கின்றன.

யாரும் சொன்னால் அது குறித்துச் சொல்லலாம் என்று இருக்கிறேன்.

****

கமலஹாசன் எனும் இந்தியன் செய்த கொலைகள்!

கமலஹாசன் எனும் இந்தியன் செய்த கொலைகள்!

ஒரு திரைப்படத்தைத் திரைப்படமாக மட்டும் பார்க்க வேண்டும் என்று சொல்பவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஒரு திரைப்படத்தை மாற்றத்துக்கான கருவியாகப் பார்க்க வேண்டும் என்று சொல்பவர்களும் இருக்கிறார்கள். நீங்கள் எப்படி?

கமலஹாசனைக் கேட்டால் மையமாகப் பார்க்க வேண்டும் என்று சொல்வார். காரணம் அவர் ஆரம்பித்த கட்சி அப்படி.

கமலஹாசனின் விருமாண்டி படத்தை நீங்கள் பார்த்திருப்பீர்கள். அந்தப் படத்தில் அவர் மரண தண்டனையை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும் என்பார்.

கமலஹாசனின் தேவர் மகன், சத்யா, மகாநதி போன்ற படங்களை எடுத்துக் கொண்டால், அந்தப் படங்கள் கொலையில் சென்று முடியும். அவருடைய நம்மவர் அப்படியெல்லாம் செய்யக் கூடாது என்று கருத்து சொல்வதில் சென்று முடியும்.

கமலஹாசனின் என்று சொல்வதா, ஷங்கரின் என்று சொல்வதா? இந்தியன் திரைப்படத்தை எடுத்துக் கொண்டால் கொலைதான் அந்தப் படத்தின் மையமே.

ஷங்கருக்கு முன்பே கமலஹாசன் இப்படி ஒரு கலாச்சாரத்தை அபூர்வ சகோதரர்கள் படத்தில் பிடித்து விட்டார் என்பது மறைக்க முடியாத உண்மைதானே?

இப்போது நீங்கள் கமலஹாசனை எப்படிப் புரிந்து கொள்வீர்கள்?

கமலஹாசனைக் கொலைக்கு ஆதரவானவராகப் புரிந்து கொள்வதா? மரண தண்டனைக்கு எதிரானவராகப் புரிந்து கொள்வதா?

ஊழலை, லஞ்சத்தை ஒழிப்பது என்றால் அதற்கு துணை போகும் அதிகார முறை மற்றும் நிர்வாக முறையைச் சீரமைப்பதா? அதற்காக மனிதர்களை ஒழித்துக் கட்டுவதா? அப்படி ஒழித்துக் கட்டினால் கொள்கைக்காகவே மக்கள் என்றாகிறது அல்லவா? ஆனால் மக்களுக்காகத்தானே கொள்கைகள்.

ஒரு கொள்கையை அமல்படுத்த அல்லது ஒரு சரியான கருத்தை விதைக்க பயமுறுத்தல் ஒன்றே வழி என்பதுதான் ஷங்கரின் நிலைப்பாடு. இந்தியன் திரைப்படத்தில் அந்த நிலைபாட்டுக்குள் கமலஹாசனைப் பொருந்திப் போகச் செய்கிறார். எத்தனை காலம் பயமுறுத்திக் கொண்டே இருப்பீர்கள் கமல்? அதுவும் ஒரு கொலைகார ஹீரோவை உருவாக்கிக் கொண்டே ஷங்கர்?

தவறு செய்பவர்களைத் தண்டிப்பதற்காக இந்தியன் கொலைகாரனாக மாறினால், அந்தக் கொலையிலிருந்து தங்களைத் தற்காத்துக் கொள்ள, தற்காத்துக் கொள்பவர்களும் அதே ஆயுதத்தைக் கையிலெடுத்தால் நிலைமை எப்படி இருக்கும் என்று யோசித்துப் பாருங்கள். ரத்தக் களரியாகி விடாதா? ரத்த ஆறு ஓடாதா?

ஒரு பக்கமாக யோசித்தால் அல்லது ஒரு தலைபட்சமாக யோசித்தால் அல்லது அவசர அவசரமாக ஒரு தீர்வு வேண்டும் என்று யோசித்தால் நாம் ஷங்கரின் வழியைத்தான் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டியிருக்கும். ஆனால் அது ஒரு பக்குவமான அமைதியான வழியாக இருக்காது. கொந்தளிப்புகளை உருவாக்கும் ஒரு வழியாகவே இருக்கும்.

நிலைமை இப்போது கைமீறிச் சென்று விட்டது போலத் தோன்றுவதால், அது ஒரு திரைப்பட சுவாரசியம்தான் என்று புறம் தள்ளி விடுவதா?ஷங்கரின் பிரமாண்டத்திற்காகவோ அல்லது கமலஹாசனின் நடிப்பிற்காக அதை ஏற்றுக் கொள்வதா? நிச்சயமாக ஒரு பொழுதுபோக்கு அம்சம் என்று மட்டும் இந்த நச்சுத்தனத்தை ஏற்றுக் கொண்டு விட முடியாதுதானே?

எதார்த்தமாகவும் சரி, லட்சியவாதமாகவும் சரி இந்தப் படம் எதற்கும் பொருந்திப் போகாது. எவ்வளவுதான் வர்மக்கலையையோ அல்லது வேறெந்த தற்காப்புக் கலையைக் கற்றாலும் சரிதான் அவ்வளவு சாதுரியமாக உங்களால் கொலைகளைச் செய்து கொண்டு தப்பித்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. அதுவும் அறுபது, எண்பது, நூறு வயதைக் கடந்த ஒரு மனிதரால்.

லட்சியவாதமாக இப்படிக் கொலைகள் செய்வதை ஏற்றுக் கொண்டால், மக்கள் அரசாங்கத்தையோ, அது உருவாக்கி வைத்திருக்கும் குடிமை அமைப்பு முறையையோ நீங்கள் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை என்றாகி விடும். தடியெடுத்தால் தண்டல்காரன் என்கிற முறையை ஆதரிப்பதாக ஆகி விடும். அது இன்னும் கொடூரமான அரசாங்க முறையையும் குடிமை முறையையும் உருவாக்கி விடும்.

எதிலிருந்து மீண்டு நாம் நல்ல குடிமை அமைப்பை உருவாக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறோமோ, அதற்கு மாறான கொடூரமான ஆதி காலத்து விலங்குக் கலாச்சாரத்துக்குக் கொண்டு செல்லும் வகையில் ஓர் அபத்தமான கருத்து ஆதிக்கத்தை ஷங்கர் திணிக்க முயல்வதோ, அதற்கு கமலஹாசன் போன்ற அறிவூஜீவியான நடிகர்கள் துணை போவதோ ஆபத்தான போக்காக ஆகாதா?

இந்தியன் – 2 திரைப்படத்தை எடுத்துக் கொண்டால் அதை எடுக்கும் காலத்தே சிலர் இறந்திருக்கிறார்கள். அதற்கான வழக்குகளும் நிவாரணங்களும் நடந்திருக்கின்றன. ஒரு கொலைப்படம் கொலையின் ஊடே எடுக்கப்பட்டு இருக்கிறது என்று சொல்வதில் தவறேதும் இருக்கிறதா என்ன? இதைப் பார்க்க சகிக்காமலோ என்னவோ படத்தில் நடித்த சிலரும் படத்தை முடிப்பதற்கு முன்பாக இறந்திருக்கிறார்கள்.

ஏனிந்த கொலைகள்? எதற்கிந்த கொலைகள்? உங்கள் கொலைகள் எல்லாவற்றையும் நியாயப்படுத்தி விடும் என்றால் நீங்கள் மனிதர்களா? கொடிய விலங்குகளா?

கமலஹாசன்தான் சிந்திக்க வேண்டும். அதைத் தாண்டியும் கமலஹாசன் கொலைதான் வேண்டும் என்றால் நிச்சயம் அவர் கொலை செய்ய வேண்டிய இரண்டு நபர்கள் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். அவர்கள் யார் என்றால் இது போன்ற படங்களை எடுக்க நினைக்கும் இயக்குநரும், இப்படி படத்தை எடுக்க துணை போகும் தயாரிப்பாளரும்தான். முதலில் அவர்களின் கதையை முடியுங்கள் கமல். கதையைத்தான் முடிக்கச் சொல்லியிருக்கிறேன், அதற்காக அவர்களை முடித்து விடாதீர்கள். அதை வைத்து இந்தியன் – 4 வந்தாலும் வந்து விடும்.

*****

மக்கள் தொகைக் கட்டுபாட்டுக்கான ரகசிய முறைகள்!

மக்கள் தொகைக் கட்டுபாட்டுக்கான ரகசிய முறைகள்!

சக்தியின் ரகசியம்!

எந்த மட்டைப்பந்து பிரபலம் வந்தாலும் அவர் பூஸ்ட் இஸ் தி சீக்ரெட் ஆப் எனர்ஜி என்கிறார்.

நிஜமாகவே அவருக்கு பூஸ்ட்தான் சக்தியின் ரகசியமா?

அவரை விளம்பரத்துக்காகப் பிடித்துக் கொள்வதுதான் பூஸ்டின் சக்திக்கான ரகசியமா?

இந்த ரகசியத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு பூஸ்டைக் குடித்து குடித்து சர்க்கரை நோய் வந்ததுதான் எங்களூர் முருகையன் அண்ணனுக்கு நடந்த ரகசியம்.

அடே கேப்பைக் களி இருந்தா கொண்டாங்கடா என்கிறார் இப்போது முருகையன் அண்ணன். இப்போது சர்க்கரை நோய் கட்டுபாட்டில் இருப்பதாகச் சொல்லும் முருகையன் அண்ணனின் சக்திக்கான ரகசியம் கேப்பைக் களி. இப்படி உங்களுக்குத் தெரிந்த ரகசியங்கள் ஏதேனும் இருந்தால் சொல்லுங்கள். நான்கு பேருக்கு உபயோகப்படும் அல்லவா!

***

மண்புழுவிடம் தோற்கும் மின்னணு வேகம்

எல்லாவற்றையும் கணினி மயமாக்குகிறேன் என்கிறார்கள். மின்னணு மயமாக்கி விட்டால் காரியங்கள் வேகமாக நடந்து விடும் என்கிறார்கள்.

ஓர் ஆதார் பதிவை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். அதில் புதுப்பிப்பதை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். இருபது, முப்பது நாட்களுக்கு மேல் ஆகிறது. இதுதான் வேகமாக நடப்பதன் ரகசியம் போலிருக்கிறது.

அதிலும் காரியம் நடக்காமல் 1947க்கு அழைத்துப் புகார் சொல்பவர்கள் அதிகம். 1947இல் நாம் சுதந்திரம் பெறுவதற்காக நாம் இருநூறு ஆண்டுகள் போரடியது வரலாறு. அதே வரலாறு திரும்புகிறது என்ன செய்ய?

போகிற போக்கைப் பார்த்தால் ஆதார் எடுத்தது ஒரு குற்றமா என்று நினைக்க வைத்து விடுவார்கள் போலிருக்கிறது.

பிறந்த உடன் எவ்வளவு சீக்கிரமாக ஆதார் எடுக்க முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரமா எடுங்கள் என்கிறார்கள். சரிதான் எடுத்தாயிற்று என்றால் ஐந்து வயதுக்கு மேல் கைரேகை மற்றும் கருவிழியைப் பதிவுகளைப் புதுப்பியுங்கள் என்கிறார்கள். சரிதான் செய்தோம் என்றால், அதற்குப் பிறகு பத்து வயதுக்கு மேல் மீண்டும் அதே போன்று புதுப்பியுங்கள் என்கிறார்கள். சரிதான் புதுப்பித்தோம் என்றால், மீண்டும் பதினெட்டு வயதுக்கு மேல் மறுபடியும் புதுப்பியுங்கள் என்கிறார்கள். ஒவ்வொரு முறை புதுப்பிப்பதற்கும் நூறு ரூபாய் கட்டணம் வசூலிக்கிறார்கள்.

நீங்களே கணக்குப் போட்டு பாருங்கள். ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் நானூறு ரூபாய் தேவுடா, தேவுடா ஏழுமலை தேவுடாதான். சரிதான், வசூலித்துப் போகட்டும். விரைவாகப் புதுப்பித்தல் நடக்கிறதா என்றால் அதுதான் இல்லை. காக்க… காக்க… கனகவேல் காக்கத்தான்.

இதற்கெல்லாம் அசராமல் அலைகிறார்கள் பாருங்கள், அந்த இடத்தில்தான் நிற்கிறார்கள் இந்தியப் பெற்றோர்கள். இந்தியப் பெற்றோர்களை யாரும் அசைத்துக் கொள்ள முடியாது.

பிறகு இந்தப் புதுப்பித்தல் பணிகள் முடிந்த பிறகு, வங்கிக் கணக்கு, தபால் அலுவலகக் கணக்கு என்று தொடங்க அலைகிறார்கள் பாருங்கள். பிள்ளைகளைப் பெற்று வளர்ப்பதை விடவும், இந்தியப் பெற்றோர்கள் குழந்தைகளின் ஆதாருக்காகவும், வங்கிக் கணக்குத் தொடங்குவதற்காகவும் அதிகம் கஷ்டப்படுகிறார்கள். இந்தக் கஷ்டங்கள் இருக்கும் வரை இந்தியப் பெற்றோர்கள் இரண்டு குழந்தைகளுக்கு மேல் பெற்றுக் கொள்ள மாட்டார்கள். இதிலும் மக்கள் தொகைக் கட்டுபாட்டுக்கான ஏதோ ரகசியம் திட்டம் இருக்கிறது போலும்.

கணினி மயம் என்றால்வேகம்தானே. ஆனால் இந்தியாவில் மட்டும் ஏன் அது அவ்வளவு மெதுவாக இருக்கிறது? அதுவும் மண்புழு, நத்தையிடம் தோற்றுப்போகும் அளவுக்கு.

இதை விட வேகமாகக் கணினி மயமாவதற்கு முன்பாக மனிதர்கள் வேலை பார்த்தார்கள். சில நேரங்களில் யோசித்துப் பார்க்கும் போது பழைய காலமே தேவலாம் போலிருக்கிறது. அவ்வளவு காக்க வைத்து விடுகிறார்கள். அவர்கள் காக்க வைத்து விட்டு, நீங்கள் ஏன் இவ்வளவு மேதுவாக இருக்கிறார்கள் என்று நம்மை கேள்வி கேட்கிறார்கள். நன்றாகக் கேள்வி கேட்கிறார்கள் போங்கள். அதையாவது வேகமாகச் சட்டெனக் கேட்கிறார்களே.

இதை விடவெல்லாம் தாண்டிய இன்னொரு விடயம் இருக்கிறது.

அதாவது அதை விட மோசம், ஒவ்வொராண்டும் பணியாளர்களுக்கு நடக்கும் இடமாறுதல் பணி. முன்பெல்லாம் ஓரிரு வாரங்களுக்குள் முடித்து விடுவார்கள். தற்போது இணைய வழியில்தான் நடத்துவேன் என்று வருடம் முழுவதும் நடத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள். நம்முடைய கணினி மயமும், மின்னணு மயமும் அந்த வேகத்தில்தான் நடக்கின்றன. அதனோடு ஒப்பிடும் போது ஜிபேயின் வேகம் பல டிரில்லியன் மடங்கு அதிகம். அதன் வேகத்திற்குக் கிட்டவே நெருங்கவே முடியாது.

என்னதான் நாம் மின்னணு மயம், கணினி மயம் என்று மாறினாலும் எல்லாவற்றையும் குழப்பமாக வைத்துக் கொள்வது நமது பழக்கமாகி விட்டது. இந்தக் குழப்பங்களைப் புரிந்து கொண்டு வேகமாக இயங்க நினைத்தால் மின்னணு இயக்கமே தலைசுற்றிக் கீழே விழுந்து மரணித்து விடும். அண்மையில் தென்கொரியாவில் அப்படித்தான் ஒரு ரோபோட் விழுந்து தற்கொலை செய்து கொண்டதாக ஒரு செய்தி வந்தது. விரைவில் அப்படி ஒரு நிலைதான் இந்த நாட்டு மின்னணுமயமாக்கலுக்கு நிகழும் என்று நினைக்கிறேன்.

*****

நெடுநாள் நோயாளி ஒரு நாள் வைத்தியன்!

நெடுநாள் நோயாளி ஒரு நாள் வைத்தியன்!

அசரீரியின் குரல் எங்கும் கேட்கும் போல.

அப்படி சமீபத்தில் கேட்ட குரல் ஒன்று.

“ஒரு காலத்தில் ஆயிரம் வேரைக் கொன்றவன் அரை வைத்தியனாக இருந்திருக்கிறான்.

பின்னொரு காலத்தில் ஆயிரம் பேரைக் கொன்றவன் அரை வைத்தியனாக இருந்திருக்கிறான்.

இப்போதிருக்கும் காலத்தில் நெடுநாள் நோயாளியாக இருப்பவனெல்லாம் அரை வைத்தியனாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறான்.”

***

எல்லாருக்கும் எல்லாவற்றிருக்கும் ஒரு காரணம் இருக்கிறது.

உதாரணத்துக்கு ஒன்று.

எதற்காக வருமானத்திற்கு அதிகமாகச் சொத்து சேர்க்கிறாய்?

இதற்குப் பதிலில்லை என்று நினைத்துக் கொள்ளாதீர்கள்.

வருமானத்திற்கு அதிகமாகச் செலவு செய்வதற்காக.

போங்கடா நீங்களும் உங்கள் பதிலும் என்று சொல்லத் தோன்றுகிறதா? தோன்றினாலும் இந்தப் பதிலை உள்ளூர ரசிக்கிறீர்கள்தானே?

***

இந்தக் காரியக்கார உலகில் எப்படியெல்லாம் தப்பித்துக கொள்ள வேண்டியதாகி இருக்கிறது. கழுவுகின்ற மீனில் நழுவுகின்ற மீனைப் போல என்பார்கள் கிராமத்தில். அயே இப்படியே சொல்லலாம்தானே.

முதலை உன்னை பிடித்து விடும் போது

நீயும் ஒரு முதலையாகி விட்டால்

தப்பித்து விடலாம்

ஏதோ முதலை எந்நேரமும் நம்மைப் பிடித்துக் கொண்டுதானே இருக்கிறது. முதலைகளிடமிருந்து தப்பித்துக் கொள்வதற்கு முதலையாகி விடுவதுதான் வழியோ? சரியான முதலைக்கார உலகம். முதலைகளோடு முதலைகளாகி முதலைகளாகச் சண்டையிட்டுக் கொள்ள வேண்டியதுதானோ?!

*****

எதற்கும் ஓர் அளவு!

அவர்கள் விரோதிகள்

அவர்களின் தர்மம் தர்மமே அல்ல

அவர்களின் நியாயமும் நியாயமே அல்ல

அவர்களின் மனப்போக்கே அவர்களின் தர்மமும் நியாயமும்

அவர்கள் எல்லாவற்றையும் வளைக்கப் பார்க்கிறார்கள்

அனைத்தையும் குடை சாய்க்கப் பார்க்கிறார்கள்

அதற்கேற்ப மாறச் சொல்கிறார்கள்

மாறாதவர்களை விரோதிகள் என்கிறார்கள்

*****

எதற்கும் ஓர் அளவு!

எதையும் அவ்வளவு சுலபமாக நிர்ணயித்து விட முடியாது

அகந்தையோ ஆணவமோ ஓரளவு கற்ற திமிரோ

அப்படி நினைக்கத் தூண்டலாம்

அப்படியானால் முயற்சிக்கும் சிந்தனைக்கும்

அப்படிப்பட்ட ஆற்றல் இல்லையா

இருக்கிறது

இந்த உலகில் எல்லாருடைய முயற்சிக்கும் சிந்தனைக்கும்

அப்படிப்பட்ட ஆற்றல் இருக்கிறது

உங்களுடையதற்கும் இருக்கிறது

என்னுடையதற்கும் இருக்கிறது

அது ஓர் அளவோடு இருக்கிறது

இந்த உலகில் எல்லாவற்றுக்கும் இடம் இருப்பது போல

உங்களுக்கும் இடம் இருக்கிறது

எனக்கும் இடம் இருக்கிறது

உங்களுக்கு மட்டுமே எனக்கு மட்டுமே

ஒட்டுமொத்த இடமும் இல்லை

*****

ஆட்டோ பசித்தாலும் பிரியாணி தின்னாது!

ஆட்டோ பசித்தாலும் பிரியாணி தின்னாது!

முச்சக்கர வாகனம் (ஆட்டோ – குழந்தைகள் ஓட்டும் டிரைசைக்கிள் அல்ல) ஓட்ட கற்றுக் கொண்டால் சகல திருப்பங்களும் தெரிந்துவிடும் என்று நினைக்கிறேன்.

முச்சக்கர வாகனத்தை (ஆட்டோவை) ஏன் தனிநபர் வாகனமாக யாரும் பயன்படுத்துவதில்லை. அது மட்டும் வாடகை வாகனமாகவே இருக்கிறது. ஏதேனும் குடும்பம் கார் வாங்காமல் ஆட்டோ வாங்கி வைத்துப் பயன்படுத்தினால் எப்படியிருக்கும்? அப்படி ஏதாவது உங்களுக்குத் தெரிந்த குடும்பங்கள் இருந்தால் தெரிவியுங்கள்.

*****

வேலை கேட்டேன். பிரியாணிக் கடைகளைக் கணக்கெடுக்கும் வேலை என்றார்கள். வேலையே வேண்டாம் என்று ஓடி வந்து விட்டேன். இந்தியாவின் மக்கள் தொகைக்கும் பிரியாணிக் கடைகளுக்கும் எந்தச் சம்பந்தமும் இல்லை.

*****

கூடிய விரைவில் பிரியாணிக் கடைகளை ஓரம் கட்டி விடுமா ஷவர்மா கடைகள்?

*****

நாங்கள் எல்லாம் தக்காளி விலை கிலோ 200க்கு விற்ற போதே பிரியாணி சாப்பிடாமல் தக்காளிச் சோறு சாப்பிட்ட வம்சமப்பா!

*****

புத்தகக் கண்காட்சியில் சமையல் புத்தகங்கள் அதிகம் விற்பனையாகின்றன. யூடியூப்பிலும் சமையல் காணொளிகள் அதிகம் உள்ளன. வீட்டிற்கு வீடு சமையலறை.

*****

பிரியாணிக்கும் வகைகள் இருக்கின்றன. எத்தனை வகை பிரியாணி இருந்தாலும் ஐஸ் பிரியாணி போல வருமா?

ஐஸ் பிரியாணி சரக்கு போன்றது. வயிறு புடைக்க உண்டால் மதுவைத் தாண்டிப் போதை மயக்கத்தையும் தூக்கத்தையும் தர வல்லது. வெங்காயம், பச்சை மிளகாய் எல்லாம் சைடீஸ் போன்றது.

*****

நூடூல்ஸ் சாப்பிடுவதற்காக நகரத்திற்குச் செல்கிறேன். மண்புழு பார்ப்பதற்காகக் கிராமத்திற்குச் செல்கிறேன்.

*****

வெளியே சாப்பிடுவதை விரும்புவதில்லை. காசு ரொம்ப அதிகம்.

*****

துரித உணவகத்தை (பாஸ்ட் புட்) உணவகத்தைப் பார்த்து பார்த்து… இப்போது தேடி தேடிப் பார்க்கிறேன் ஸ்லோ புட் உணவகம் (இதையென்ன மெதுவான உணவகம் என்று சொல்வதா?) எங்குமே இல்லை.

*****

நான் சாப்பாட்டில் உப்பு போட்டுச் சாப்பிடுவதில்லை. ஏனென்று தெரியுமா? நான் துலக்குகின்ற பற்பசையிலேயே (டூத் பேஸ்ட்) உப்பு இருக்கிறதே. உப்புக்குச் சிக்கனம். நான் ஒரு உப்புச் சிக்கனவாதி.

*****

கரியை (நிலக்கரிதான்) ஏற்றிச் சென்ற சரக்கு தொடர்வண்டிகள். நெல் மூட்டைகளைச் சுமந்து சென்ற சரக்கு தொடர்வண்டிகள். இவற்றைத் தமிழையும் ஆங்கிலத்தையும் கலந்து கூட்ஸ் வண்டிகள் என்பார்கள் தமிழ்ப் பெருங்குடி மக்கள். இந்தக் கூட்ஸ் வண்டியைப் பிரபலப்படுத்தும் நோக்கோடு ‘கூட்ஸ் வண்டியிலே ஒரு காதல் வந்திருச்சு’ என்று தமிழ்த் திரையுலகம் ஒரு திரைப்பாடலை வெளியிட்டு உதவியிருக்கிறது.

மனிதர்களோடு செல்லும் தொடர்வண்டிகள் மற்றும் மனிதர்களே இல்லாமல் (இயக்குநர், பணியாளர்கள் தவிர) சரக்குகளோடு செல்லும் சரக்கு தொடர்வண்டிகள் என்று இந்த இரண்டும் பார்க்க பார்க்க வேறுபட்ட அனுபவத்தைத் தருகின்றன.

அண்மையில் சரக்கு வண்டியின் பின்னால் ஓடும் ஓர் இந்தியக் குடிமகளைக் காண நேர்ந்தது. “ஏன்யா சரக்கு ரயில் பின்னே ஓடுறே?” என்று கேட்ட போது சைடீஸ் கிடைக்காமலா போய் விடும் என்றார் அவர். நல்ல நாடு. நல்ல மக்கள்.

*****

எதிலும் மூழ்கிப் போக விரும்பவில்லை

சில நேரங்களில் மூழ்கிப் போகத்தான் நேரிடுகிறது

சந்தோஷமோ துக்கமோ ஏதோ ஒன்று மூழ்கடித்து விடுகிறது

சுழலில் சிக்கி வெளியே வந்து பார்க்கும் போது

அவ்வளவு மூழ்கியிருக்க வேண்டியதில்லை என்று தோன்றுகிறது

மூழ்கும் போது அப்படி தோன்றுவதில்லை

மூழ்குதல் மூழ்கடித்துக் கொண்டே போகிறது

உங்களுக்கு எப்படியோ?

எனக்கு மட்டும் இப்படி இருக்கிறது?

*****

பேசாத கதை என்றிருக்க முடியுமா? நாம் பேசவில்லை அவ்வளவுதான்.

*****

கலைஞனுக்குச் சமூக பொறுப்பு வேண்டும். சமூகத்திற்கும் கலைஞனைக் காப்பாற்றுகிற பொறுப்பு வேண்டும். பாரதியும் பாவம். புதுமைப்பித்தனும் பாவம். கலைஞனைக் கைவிட்ட சமூகம் அய்யோ என்று போகும் என்று சாபமிட வேண்டுமா என்ன?

*****