கொடுப்பதில் இருக்கும் சூட்சமம் – ஓளவை கூறும் ஈகை மொழி!

கொடுப்பதில் இருக்கும் சூட்சமம் – ஓளவை கூறும் ஈகை மொழி!

கொடுப்பதென்றால் இப்போதே கொடுத்து விட வேண்டும்.

நாளை என்று நாள் கடத்தக் கூடாது. நாளை என்பதற்கு இல்லை என்பது பொருள்.

பிற்பாடு என்று ஏங்க விடக் கூடாது. பிற்பாடு என்பது வெறும் கூப்பாடு.

இடது கை கொடுப்பது வலது கைக்குத் தெரியக் கூடாது என்பார்களே! அப்படிக் கொடுப்பதென்று முடிவுக்கு வந்து விட்டால், உடனடியாகக் கொடுத்து விட வேண்டும்.

மகாபாரத கர்ணன் பற்றிய கதைகள் பல உண்டு.

கர்ணன் தொடர்பான அத்தனை கதைகளும் ஈகை தொடர்பானவை.

கர்ணன் எண்ணெய் தேய்த்துக் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறார். இடது கையில் எண்ணெய் நிரம்பிய வெள்ளிக் கிண்ணியை வைத்துக் கொண்டு வலது கையால் உடல் முழுவதும் எண்ணெய் தேய்த்துக் கொண்டிருக்கிறார். அந்நேரம் பார்த்து யாசகம் கேட்டு ஒருவர் வருகிறார்.

இடது கையில் இருக்கும் வெள்ளிக் கிண்ணியை வலது கைக்கு மாற்றக் கூட தோன்றாமல் அப்படியே உடனே கொடுத்து விடுகிறார் கர்ணன்.

இப்படியா இடது கையால் பொருளைக் கொடுப்பது என்று கர்ணனிடம் கேட்கப்படும் போது, கொடுக்க வேண்டும் என்று நினைக்கும் போதே கொடுத்து விட வேண்டும், இடது கையிலிருக்கும் கிண்ணியை வலது கைக்கு மாற்றிக் கொடுக்க வேண்டும் எனறு சிறு நொடி தாமதித்தாலும் மனம் மாறி விடும் என்று அதற்குப் பதில் சொல்கிறார் கர்ணன்.

ஆளானப்பட்ட ‘கொடை’க்குப் பேர் போன கர்ணனுக்கே அப்படி என்றால், சாதாரணப்பட்டவர்கள் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும்?

இந்த விசயத்தில் ஔவை பாடிய தனிப்பாடல் ஒன்று உள்ளது.

‘அறம் செய விரும்பு’ என்று சொன்னவர், அப்பாடலில் என்ன சொல்ல வருகிறார் என்றால்,

“வாதக்கோன் நாளையென்றான் மற்றைக்கோன் பின்னையென்றான்

ஏதக்கோன் யாதேனும் இல்லையென்றான் – ஓதக்கேள்

வாதக்கோன் சொல்லதிலும் மற்றைக்கோன் சொல்லதிலும்

ஏதக்கோன் சொல்லே இனிது.”

என்கிறார். ஈகை பற்றிய செய்தியை மட்டுமல்லாது, ஒரு மருத்துவ செய்தியைக் கூறுகிறது இத் தனிப்பாடல்.

வாதநாடி அடங்கினால் ஒரு நாளில் உயிர் போகும்.

சிலேத்தும நாடி அடங்கினால் ஒரு நாழிகையில் உயிர் போகும்.

பித்த நாடி அடங்கினால் ஒரு நிமிடத்தில் உயிர் போகும்.

வாத நாடியைப் போல நாளை என்பதை விட, சிலேத்தும நாடியைப் போல பிற்பாடு என்பதை விட, பித்த நாடியைப் போல இப்போதே இல்லை என்று சொல்லி விடுவது நல்லது என்கிறார்.

கொடுக்க மனமில்லாமல் இன்று போய் நாளை வா என்பதோ, இப்பொழுது பொழுது சரியில்லை, பிற்பாடு வா என்பதோ ஔவைக்கு உவப்பாகத் தெரியவில்லை.

கொடுக்க மனமில்லை என்றால், இப்போது இல்லை என்று சொல்லி அனுப்பி விடு என்கிறார்.

அப்படிச் சொல்லி விட்டால், யாசகம் வேண்டி வருபவர் வேறு யாரிடமாவது பெற்றுக் கொள்வார். அதற்கான வாய்ப்பை பிற்பாடு என்றோ, நாளை என்றோ வளர்த்த வேண்டாம் என்பது ஔவையின் நிலைப்பாடு.

*****