இரவில் ஒரு நட்சத்திரம் ஜாங்கிரி தின்கிறது!

நீயே உனக்கு ஓர் ஒளிவிளக்கு!

தினம் நாற்பது இடங்களுக்கு உணவைச் சென்று கொடுக்கும் (Food Delivery) வேலையைச் செய்த பிறகு திவாகருக்கு உரைத்தது நாமே ஏன் ஓர் உணவகம் ஆரம்பிக்கக் கூடாது.

*****

வாழ்க்கை எப்படி இருக்க வேண்டும்?

எப்போதும் என்னிடம் இந்தக் கேள்வி வைக்கப்படுகிறது.

வாழ்க்கை எப்படி இருக்க வேண்டும்?

இதற்குப் பொதுமையான ஒட்டுமொத்த வாழ்க்கைக்கும் பொருந்தும்படியான ஒரு பதிலை ஒரு சில வார்த்தைகளில் கூறி விட முடியுமா? அதுவும் எல்லா சூழ்நிலைகளுக்கும் பொருந்தும்படியான பதிலாக அந்தப் பதில் அமைய முடியுமா?

வாழ்க்கை எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு மாதிரி விளக்கங்கள் கூறக் கூடும். ஒருவரின் விளக்கம் இன்னொருவரின் விளக்கத்தோடு முரண்படக் கூடும். ஓர் ஆன்மிகவாதியின் விளக்கம் பகுத்தறிவுவாதியின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஓர் வலதுசாரியின் விளக்கம் இடதுசாரியின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஒரு சம்சாரியின் விளக்கம் லட்சியவாதியின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஒரு முதியவரின் விளக்கம் இளைஞரின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஒரு முதலாளியின் விளக்கம் தொழிலாளியின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஒரு பணக்காரரின் விளக்கம் ஏழையின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது. ஒரு மதத்தவரின் விளக்கம் இன்னொரு மதத்தவரின் விளக்கத்தோடு ஒன்றிப் போகாது.

நான் பல நாட்கள் யோசித்திருக்கிறேன்.

வாழ்க்கை எப்படி இருக்க வேண்டும் என்றால் எளிமையாகவும் சரியாகவும் இருக்க வேண்டும். இந்த விளக்கம் அனைத்துத் தரப்பினரும் ஏற்றுக் கொள்ளும் விளக்கமாகவே இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். இதிலும் நீங்கள் ஒரு கேள்வி எழுப்பலாம். ஓர் ஆடம்பரவாதி எப்படி எளிமை என்பதை ஏற்பார் என்று? எளிமை என்பதை அவர் ஏற்காவிட்டாலும் எளிமைக்கு அடுத்தாற்போல வருகின்ற சரியாக இருக்க வேண்டும் என்பதை அவர் ஏற்றுக் கொண்டுதான் ஆக வேண்டும். சரியாக இருக்க வேண்டும் என்ற அந்த விளக்கம் அவரைக் காலப்போக்கில் எளிமைக்குக் கொண்டு வந்து விடும்.

தவறு செய்வதில் விருப்பம் உள்ள ஒருவர் எப்படி சரியாக இருப்பதை ஏற்க முடியும் என்று கேட்கலாம். சரியாக இருப்பதை அவர் ஏற்காவிட்டாலும் அவர் பெருந்தவறுகளைச் செய்து கொண்டே இருக்க முடியாது. ஒரு கட்டத்தில் அவர் பெருந்தவறுகளைக் குறைத்துக் கொண்டு வருவதற்கான நெருக்கடிகளைச் சந்திக்க வேண்டி வரும். சட்டென்று அவரால் தவறுகளை ஒரே அடியாகக் குறைத்து விட முடியாது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எளிமையாகக் குறைத்துக் கொண்டு வர வேண்டும் என்பதால் அவர் எளிமை என்பதை ஏற்றுக் கொண்டுதான் ஆக வேண்டும். ஒரு கட்டத்தில் தவறுகளைக் குறைத்து எளிமையாக்கிக் கொண்டே வரும் போது அவரும் சரியாக இருக்க வேண்டியதன் தன்மைக்குள் வந்துதான் ஆக வேண்டும்.

ஆகவே வாழ்க்கை எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதற்கு எளிமையாகவும் சரியாகவும் இருக்க வேண்டும் என்ற இந்த விளக்கம் மிகச் சரியாகவே பொருந்தும் என்றே நினைக்கிறேன்.

*****

இரவில் ஒரு நட்சத்திரம் ஜாங்கிரி தின்கிறது!

நள்ளிரவு இட்டிலிக் கடை ஒன்று இருக்கிறது. கொஞ்சம் தள்ளிப் போனால் நள்ளிரவு பிரியாணிக் கடை இருக்கிறது. அப்படியே பக்கத்தில் போய்க் கொண்டே இருந்தால் அனுமதி பெறாமல் இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் மதுபானக் கடை ஒவ்வொரு கடைக்குள்ளும் இருக்கிறது. உறங்க வேண்டிய நேரத்தில் உணவுண்டு வாழ்வதும், உணவுண்ண வேண்டிய நேரத்தில் மது அருந்தி வாழ்வதும் தமிழ் வாழ்வின் திணை மயக்கங்களாகி விட்டன. இதை வேறெப்படிச் சொல்வது, இரவில் ஒரு நட்சத்திரம் ஜாங்கிரி தின்கிறது என்றா?

*****

கடன் பேசாதீர்கள்!

ஒரு டீக்கடையில் கடன் வாங்குவதைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். மறுநாளே கடன் கொடுக்க தயாராக இருப்பதாக நிதி நிறுவனங்களிடமிருந்து நான்கைந்து பிரதிநிதிகள் வீட்டுக்கு வந்து விட்டார்கள். பேசுவதை எல்லாம் ஒட்டுக் கேட்பதற்கு டீக்கடைகளில் நிதி நிறுவனங்கள் ஒற்றர்களை வைத்திருக்குமோ?

நிதி நிறுவன பிரதிநிதிகள் இப்படி திமுதிமுவென்று வந்து குதித்தால் எப்படி இருக்கும் என்று சொல்லுங்கள். எனக்கு ஏதோ அபாய சங்கு ஒலிப்பது போலாகி விட்டது.

நான் ஏன் இந்தக் கடனை வாங்க வேண்டும் என்று யோசித்தேன். அவர்கள் விடவில்லை. கடன் வாங்குவது என் ஜீவாதார உரிமை என்பது போலப் பேசினார்கள். கடன் வாங்காவிட்டால் அமெரிக்கா போல இந்தியா எப்போது வளர்வது என்றார்கள்.

நம் நாடே கடன் வாங்கும் போது, நம் மாநிலமே கடன் வாங்கும் போது இந்த நாட்டில், இந்த மாநிலத்தில் கடன் வாங்காமல் இருப்பது இழுக்கல்லவா என்கிற ரீதியில் பேச ஆரம்பித்து விட்டார்கள். அப்போது எனக்குப் பயம் வர ஆரம்பித்து விட்டது.

நான் என்னதான் பயந்தாலும் அடுத்தடுத்த நாட்களில் நாளுக்கு ஒன்றிரண்டு என்கிற எண்ணிக்கையில் நிதி நிறுவன பிரதிநிதிகள் வந்து கடன் வாங்குவது குறித்து தைரியமூட்ட ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

இப்படி ஆளாளுக்கு பத்து பதினைந்து பிரதிநிதிகள் வரை வந்து தைரியம் ஊட்டினால், எனக்கு யாரிடம் கடன் வாங்குவது என்று குழப்பமாகப் போனதுதான் மிச்சம். இந்தக் குழப்பத்தை எதிர்கொள்ள முடியாமல் கடன் வாங்குவதையே விட்டு விட்டேன்.

இதில் நான் செய்த தவறு என்னவென்று சொல்லுங்கள், டீக்கடையில் நின்று ஒரு விசயத்தை அலசிப் பார்க்க நினைத்ததுதான்.

இப்போதெல்லாம் டீக்கடையில் கடன் பற்றிப் பேசுவதில்லை. வேறு எதைப் பற்றியும் பேசுவதில்லை. போனோமா, டீயைக் குடித்தோமா என்று வந்து விடுகிறேன். அங்கு எதையாவது பேசி யாராவது ஒற்றுக் கேற்று அது தொடர்பானவர்கள் வீட்டுக்கு வந்து அதை வாங்கிக் கொள், இதை வாங்கிக் கொள் என்றால், அதைச் சமாளிப்பது பெரும்பாடாக இருக்கிறது.

டீக்கடையில் அரசியல் மட்டுமல்ல, கடன் பற்றியும் பேசக் கூடாது என்பதை அனுபவப்பூர்வமாக உணர்ந்து கொண்ட தருமணது. கடைக்காரரிடம் இங்கு கடன் சொல்லாதீர்கள் என்பதைப் போலக் கடனைப் பற்றிப் பேசாதீர்கள் என்று அறிவிப்பு வைக்க சொல்ல வேண்டும் என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.

*****