இப்படிக்குச் சில கணங்கள்
அண்மையில் இரண்டாயிரத்திற்கும்
இரண்டாயிரத்து பத்திற்கும் இடைபட்ட சில திரைப்படங்களைப் பார்க்க நேர்ந்தது. பெரும்பாலான
திரைப்படங்கள் நெடுந்தொடர்களைப் போல இருந்தன. இந்தத் திரைப்படங்களைப் பார்த்துதான்
நெடுந்தொடர்களை எடுக்க ஆரம்பித்தார்களோ என்று எனக்குச் சந்தேகமாக இருந்தது.
*****
பொதுவாகக் கேள்விகளுக்கு
எதிர்கேள்வி கேட்கும் பழக்கம் எனக்குக் கிடையாது. அண்மையில் அப்படி எதிர்கேள்விகள்
சிலவற்றைக் கேட்டு விட்டேன். ஏன் கேட்டேன், எப்படிக் கேட்டேன் என்று புரியவில்லை. ஆனால்
கேட்டு விட்டேன். அந்தக் கேள்விகளும் எதிர்கேள்விகளும் இவை.
1) எங்கேய்யா நேரம் இருக்கு?
ஏன் கடிகாரத்தில் இல்லையா?
2) ஒரு நாளைக்கு 24 மணி நேரம்
போத மாட்டேன்கிறது ஐயா! என்ன செய்வேன் சொல்லுங்கள்?
அவ்வளவு செலவாலியா நீங்கள்?
*****
பழைய செய்தித்தாளின் விலை பத்து மடங்கு ஏறி விட்டது!
இப்போது செயலியில் (ஆப்)
செய்திகளைப் படிக்கிறேன். முன்புசெய்தித்தாளில் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். இப்போதும்
செய்தித்தாள்கள் வெளிவந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன. நகர்ப்புறங்களில் கிடைப்பதைப் போல
கிராமப்புறங்களில் செய்தித்தாள்கள் கிடைப்பதில்லை.
கிராமங்களில் செய்தித்தாள்
வாசிப்போரின் எண்ணிக்கையும் கணிசமாகக் குறைந்து விட்டது. தொலைக்காட்சியில் நெடுந்தொடர்கள்
பார்த்து அசந்து போகின்ற சமயங்களில் செய்தி அலைவரிசைகளைப் பார்த்துக் கொள்கின்றனர்.
அந்தச் செய்திகளே அவர்களுக்குப் போதுமானதாக இருக்கிறது. வேறு ஒரு பிரச்சனையும் இருக்கிறது.
கிராமங்களில் அங்கொன்றும் இங்கொன்றும் இருக்கும் வீடுகளுக்காக ஒருவர் எவ்வளவுதான் அலைந்து
அலைந்து செய்தித்தாளைப் போட முடியும்?
எல்லாரும் ஏதோ அவசரத்தில்
இருப்பதைப் போல காட்டிக் கொள்கிறார்கள். நின்று நிதானமாகத்தான் அலைபேசியில் பொழுதைக்
கழிக்கிறார்கள். உட்கார்ந்து நிதானமாகத்தான் தொலைக்காட்சியில் பொழுதைப் போக்குகிறார்கள்.
படிக்க வேண்டும் என்று சொன்னால் ஓர் அவசரம் வந்து விடுகிறது. அதற்கெல்லாம் எங்கே நேரம்
இருக்கிறது என்று கேட்கிறார்கள். படிப்பை ஒரு சுமை போல நினைக்கிறார்கள் என்பதைத்தான்
எங்கே நேரம் இருக்கிறது என்ற கேள்வியாய்க் கேட்கிறார்கள். அந்தச் சுமை பள்ளிக்கூட காலத்தோடு
போகட்டும் என்று நினைக்கிறார்களோ என்னவோ.
செய்தித்தாளில் செய்திகளைப்
படிப்பது போல ஆகாது. படித்துச் செய்திகளை உள்வாங்குவதில் ஒரு சுகம் இருக்கிறது. அந்தச்
சுகத்தை விட முடியாமல் தவிப்பவர்கள் இப்போதும்செய்தித்தாள்களைப் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
நான் செயலியில் செய்திகளைப் படிப்பதும் அதனால்தான்.
செய்தித்தாள் படித்த போதும்
பக்கம் பக்கமாக விலாவாரியாக வாசிப்பது கிடையாது. தலைப்புகளைப் பார்த்து விட்டுப் படிக்க
வேண்டும் நினைக்கின்ற செய்திகளைப் படிப்பதோடு சரி. அது அரை மணி நேரத்தை இழுத்துக் கொள்ளும்.
ஒருவாறாக அன்றைய செய்திகள் குறித்த ஒரு சித்திரம் மனதுக்குள் உருவாகி விடும். இருந்தாலும்
அனைத்துச் செய்திகளையும் ஒரு வரி கூட விடாமல் படிக்கவில்லையே என்று குற்றவுணர்வு இருக்கும்.
செயலியில் வாசிப்பதும் அதே
முறையில்தான் இருக்கிறது. தலைப்புகளைப் பார்த்துக் கொண்டே வந்து பிடித்தமான செய்திகளை
வாசித்துக் கொள்கிறேன். செயலியில் அனைத்துச் செய்திகளையும் படிக்கவில்லையே என்ற குற்றவுணர்வெல்லாம்
இல்லை. பரவாயில்லை நான் ஒருவனாவது செய்திகளைப் படித்துத் தெரிந்து கொள்கிறேனாக்கும்
என்ற உணர்வே எஞ்சுகிறது.
செய்தித்தாள்களைப் படித்து
முடித்து மடித்து வைத்து தேவைப்படும் நேரங்களில் திரும்ப எடுத்து வாசித்துக் கொள்வதுண்டு.
செயலியில் ஒரு முறை வாசிப்பதோடு சரி. மறுமுறை வாசிப்பெல்லாம் அநேகமாக இல்லை என்றுதான்
சொல்ல வேண்டும்.
செய்தித்தாள்கள் மலை போல
குவிந்ததும் பழைய செய்தித்தாள்களை எடைக்கு எடுப்பவர்களைத் தேடிக் கொண்டிருப்பதும் அவர்களிடம்
ஒரு கிலோ எடைக்கு இன்ன விலை என்று பேரம் பேசிப் போடுவதும் சுவாரசியமாக இருக்கும். இதற்கிடையில்
அக்கம் பக்கத்து வீடுகளில் பலகாரம் சுடுவதற்கும், அலமாரியில் போடுவதற்கும் பழைய செய்தித்தாள்களைக்
கேட்டு வருவார்கள்.
செயலியில் செய்திகளை வாசிக்கத்
துவங்கிய பிறகு பழைய செய்தித்தாள்களை எடைக்கு கிலோ ஐம்பது ரூபாய் வரை கொடுத்து வாங்க
வேண்டியிருக்கிறது. நான் பழைய செய்தித்தாள்களை எடைக்கு போட்ட போதெல்லாம் நான்கு ரூபாய்க்கும்
ஐந்து ரூபாய்க்கும் அவ்வளவு பேரம் பேச வேண்டும். கடைசியில் உனக்கும் வேண்டாம் எனக்கும்
வேண்டாம் என்பது போல எடைக்கு எடுப்பவர் நாலரை ரூபாயில் வந்து நிற்பார். இப்போது அதே
பழைய செய்தித்தாளின் எடை கிலோ ஐம்பது ரூபாயாக உயர்ந்து விட்டது. கிட்டதட்ட பத்து மடங்கு.
வேறு எந்த பொருளும் இந்த அளவுக்குப் பத்து மடங்கு விலை உயர்ந்திருக்கிறதா என்ன?
பழைய செய்தித்தாள்களை எடைக்குப்
போட்டு விட்டு சில நேரங்களில் அருமையான செய்திகள் அடங்கிய பெட்டகத்தை எல்லாம் இப்படி
எடைக்குப் போட்டு விட்டேனே என்ற குற்றவுணர்வும் ஏற்படுவதுண்டு. செயலியில் அந்தச் சங்கடம்
இல்லை. அதுவே அழித்து ஒழித்துக் கொள்கிறது. புதிய செய்திகளை ஆக்கிக் கொள்கிறது.
*****
No comments:
Post a Comment