வடிந்து கொண்டிருக்கும் இரவுகள்

வடிந்து கொண்டிருக்கும் இரவுகள்

இந்த இரவில் உன்னையே நினைத்திருந்து

இரவின் கருமையை எடுத்துப் பூசிக் கொண்டேன்

கனவுகள் வண்ண மயமாக இருந்தன

வெளிச்சத்தின் புரவிகளேறி

வான வீதியெங்கும் சுற்றிக் கொண்டிருந்தேன்

நிலவை விளையாட்டு மைதானமாக்கி

நட்சத்திரங்களைப் பந்துகளாக்கி

உன்னோடு விளையாடிக் கொண்டிருந்தேன்

இப்படியே காலமும் உலகமும்

இருந்து விடக் கூடாதா என நினைத்துக் கொண்டிருந்த போது

விடியலில் கனவுகள் கரைந்து கொண்டிருந்தன

இப்போது வெளிச்சத்தில் வண்ணங்கள் சூழ

எதார்த்ததின் இருண்மையில் பயணித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்

இங்கே கனவுகளுக்கோ உனக்கோ இடமில்லை

ஏன்  எனக்கும் கூட இங்கே இடமில்லை

விழி பிதுங்கும் நெரசலில்

எப்படியோ நின்று கொள்ள வேண்டும்

நிலைதடுமாறாது பிதுக்கத்தில் ஒதுங்கிக் கொள்ள வேண்டும்

இந்தப் பகலை முடிக்கும் போது

இரவின் கனவுகளுக்கு நேரமிருக்குமா என்று தெரியாது

பகலை அடைவதற்கான பயணங்களிலும்

நிறைவு செய்வதற்கான பயணங்களிலும்

என் இரவுகள் வடிந்து கொண்டிருக்கின்றன

*****