ஓரஞ்சாரத்தில் கழியும் ஒரு யுகம்

ஓரஞ்சாரத்தில் கழியும் ஒரு யுகம்

பத்துப் பனிரெண்டு கடைகள் வந்திருந்தால்

கிராமத்தை விட்டுப் போயிருக்க மாட்டாய்

வயலில் விளைந்து விடுகிறது நெல்

வரப்புகளில் விளைந்துவிடுகின்றன கறி காய்கள்

நாக்குச் செத்துப் போனது தெரிந்தால்

முச்சந்தி முனியப்பன் படையல் போட்டு விடுகிறான்

இஷ்டப்படி கூத்தடித்துக் கும்மாளம் கொட்ட

குடித்து விட்டுச் சீட்டுக் கச்சேரி செய்ய

திருவிழா வந்துவிடுகிறது

அன்றொரு நாள் பத்துப் பனிரெண்டு என்ன

முப்பது நாற்பது கடைகள்

வரிசை கட்டி நீள்கின்றன

காஞ்சிபுரம் சேலையைத் தலையில் கட்டிக் கொண்டு

வியாபாரி வீடு தேடி வருகிறான்

பஞ்சு மிட்டாய்க்காரனும் பால்காரனும் தயிர்க்காரியும்

ஆயி சௌக்கியமா அய்யா சௌக்கியமா

என்று விசாரித்த பின்னே

பண்டம் கொடுத்து பண்டம் வாங்கிக் கொள்கிறார்கள்

பிறகேன் இங்கு பத்து பனிரெண்டு கடைகள்

ஊருக்கு ஒதுக்குப்புறத்தில் இருக்கும்

ஒத்த கடையில் பீடியோ சுருட்டோ வாங்கி

பற்ற வைத்துக் கொண்டு

ஓரஞ் சாரம் போனால் ஒரு யுகம் போனது மாதிரி

*****