உலவும் நம்பிக்கைகள்

உலவும் நம்பிக்கைகள்

நிறைய வேலை செய்து

நீர்த்துப் போய் விட்டவர்

வாழ்வின் கடைசியில்

கொஞ்சமாக எதிர்பார்த்தது

கொஞ்சமே கொஞ்சம் ஓய்வு

சுற்றும் பூமிக்கென்ன ஓய்வு

சுடும் சூரியனுக்கென்ன ஓய்வு

வீசும் காற்றுக்கென்ன ஓய்வு

ஓடும் நதிக்கென்ன ஓய்வு என்றவர்கள்

காவல்காரருக்கான உடையை மாட்டி விட்டு

நடுநிசியில் கட்டிடக்காடுகளிடையே உலவ விட்டார்கள்

கரும்புக்காட்டில் உலவி ஊளையிடும் நரியைப் போல

ஊதலை ஊதிக் கொண்டு

உலவிக் கொண்டிருந்தவர்

ஒரு பொழுதில் சிலையாய் ஓய்ந்து நின்றதும்

கருப்பன் என்றார்கள்

வீரன் என்றார்கள்

குலசாமி என்றார்கள்

இப்போது குலசாமியின் சீருடையை அணிந்து கொண்டு

இன்னொரு வயதானவர் உலவிக் கொண்டிருக்கிறார்

ஒருநாள் கருப்பனாகவோ வீரனாகவோ குலசாமியாகவோ

ஆகி விடும் நம்பிக்கையில்

*****