ஆழ்கடலின் அலைகள்
எதுவும் தவறாகி விடக் கூடாது
என்ற அச்சம்
ஆழ்கடலில் அலைகள் உண்டாவதைப்
போல்
எவ்வளவு அச்சம் நிலவினும்
ஏதோ ஒன்று தவறாகத்தான் செய்கிறது
தவறுகள் காற்று அலைக்கழிக்கும்
துரும்பைப் போல்
சுழற்றி எடுத்து நிலைகுழையச்
செய்கின்றன
கூடவே குழந்தையை அடித்து
விட்ட தந்தை ஒருவர்
இனிப்புகளோடு இல்லம் திரும்புவதைப்
போல்
பாடங்களை அள்ளித் தந்து விட்டுப்
போகின்றன
காலங்கள் கடக்க கடக்க
தவறுகள் அதுவாக நிகழ்ந்து
அதுவாகச் சரியாவது புரிவதற்குள்
கருமுடிகள் வெள்ளைப் பற்களைக்
காட்டிச் சிரிப்பதைப் போல்
வெண்முடிகளை தலைகோதிச் செல்கின்றன
இப்போது தவறுகள் சிநேகம்
கொள்ள ஆரம்பித்து விட்டன
ஆரம்பம் அப்படியில்லை
ஒவ்வொரு தவறுகளுடன் இருந்த
விரோதத்தை நினைக்கும் போது
தவறுகளைக் கட்டியணைத்து முத்தமிடத்
தோன்றுகிறது
*****
No comments:
Post a Comment