கடலின் நடுவிலொரு காடு
நடுக்கடலில்
அலைகள் காணாமல் போயிருந்தன
நீர் நிலம் போலிருந்தது
நிலமாகியிருந்த நீரில் நடக்க
முடியுமா என்ற
சந்தேகம் எழுந்தபோது
கப்பல் சக்கரத்தால் ஊர்வது
போலிருந்தது
கடல் பெயல் நீர் போல மாறவிருக்கும்
பெய்யப் போகும் மழையை
நினைத்த போது நெஞ்சமெல்லாம்
கருத்திருந்தது
நடுக்கடலின் நடுவில் ஒரு
மரத்தை நட்டு விட்டால்
அதற்கு நிலத்தை ஊற்றுவது
யார் என்று தோன்றுகிறது
இங்கே வளரும் மீன்கள் பிராணிகள்
அந்த மரத்தை நல்லவிதமாகப்
பார்த்துக் கொள்ளும்
மரத்தை வெட்டும் கொலையை ஒரு
போதும் செய்யாது
உதிர்ந்து விழும் இலைகளைப்
படகாக்கி மகிழும்
பூக்களைத் தொட்டிலிட்டுத்
தாலாட்டும்
என்ன ஒரு பயம் என்றால்
இந்தப் பிரதேசத்தில் மனிதர்கள்
பிரவேசிக்காமல் இருக்க வேண்டும்
அல்லாது போனால்
காடொன்று உருவாகாது
காடொன்று உருவானால்
துப்பாக்கிச் சத்தங்கள் கேட்கும்
அளவுக்கு
வீரப்பனோ பூலான் தேவியோ உண்டாகுவர்
கடற்கன்னிகள் அனைவரும் பலாத்காரம்
செய்யப்படுவர்
நீதிக்காக அமைக்கப்படும்
மன்றங்கள்
கடல் மேல் கட்டப் படும்
கடலைப் பாதுகாக்க வேண்டும்
என்ற கோரிக்கை
அழிந்து விட்ட கடலல்லாத உலகில்
கேட்டுக் கொண்டே இருக்கும்
*****
No comments:
Post a Comment