கடைசி ஆறுதல்

கடைசி ஆறுதல்

உனக்கென எழுதிய கடிதங்களைப்

பத்திரமாக வைத்துக் கொண்டு

அவ்வபோது கரணம் தப்பும்

மரணப் பொழுதுகளில் எல்லாம்

சிரித்துக் கொள்கிறாய்

எப்போதொ தட்டில் விழும்

சில்லரையை எடுத்துப் பார்த்து

ஏளனமாய்ச் சிரிப்பவனின்

கேவலொலி கேட்கிறதெனக்கு

வன்மத்தைச் சுமந்த ஒருவன்

கணவ(ர்)க் கடமையென

வன்கொடுமையில் ஆழ்த்த

சிகரெட்டின் வடுக்களை

இல்லறத்தின் சுவடெனச் சுமந்து

எட்டாவது கருக்கலைப்பொன்றில்

எதேச்சையாக எப்படியோ நீ பிழைத்து

சீக்கு வந்து சீழ் வடிந்து கிடப்பவனின்

துர்நாற்ற துர்கவிச்சையை இச்சையெனப்

பணிவிடை அணிந்த கசங்கிக் கிழிந்தச் சேலையின்

உன் சோகம் ததும்பிய வாழ்வு

எட்டிப் பார்க்கும் போதெல்லாம்

எனக்கான ஒரே ஆறுதல்

நீ சிரித்துக் கொள்வதற்கான

சில கடிதங்களை நான் எழுதியிருக்கிறேன்

என்பதுதான்

*****