கெட்டுப் போகாமல் இருப்பது எப்படி?

குறளதிகாரம் - 12.6 - விகடபாரதி

கெட்டுப் போகாமல் இருப்பது எப்படி?

            சுனாமி,

            பூகம்பம்,

            விபத்துகள்,

            அழிவுகள்

            எனப் பேரிடர்களில் பல நடந்து முடிந்த பிறகுதான் தெரிகிறது. நடப்பதற்கு முன்னே தெரிந்தால் தடுத்துக் கொண்டு விடலாம். தடுக்க முடியாமல் போனாலும் முன்னெச்சரிக்கையாகவாவது இருந்து கொள்ளலாம்.

            வெள்ளம் வருவதற்கு முன்னே தெரிந்தால் அணை போட்டு விடலாம்.

            நோய் வருவதற்கு முன்னே தெரிந்தால் தடுப்பு மருந்தோடு தயாராக இருக்கலாம்.

            வருங்காலத்தை நிகழ்காலத்தில் கணிப்பது சாத்தியம் இல்லாததாக இருக்கிறது. சாத்தியம் இருந்தாலும் குறிப்பிட்ட விழுக்காடு அளவுக்கே நடக்கும் வாய்ப்பு இருப்பதாகவே கூற வேண்டியதாக இருக்கிறது.

            எதிர்காலத்தில் என்ன நடக்குமோ என்ற அச்சம் ஒவ்வொரு மனிதரின் மனதுக்குள்ளும் இருந்து ஆட்டிப் படைக்கிறது.

            எப்போது வேண்டுமானாலும் எது வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம்.

            நிச்சயம் ஒரு நாள் மரணம் நேரப் போகிறது என்பது தெரிந்தும் அது எப்போது என்று தெரிந்தால் அதிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்ள வாய்ப்பிருக்கலாம் என்பதை விரும்பாத மனித மனம் இல்லாமல் இருக்க முடியுமா?

            மரணத்தைப் போல மனிதரைப் பயமுறுத்தும் ஒன்று கேடு. எப்போது கேடு வரும்? என்ற அச்சம் இல்லாத மனித மனம் இல்லாமல் இருக்க முடியாது. கெட்டுப் போவது குறித்த பயம் இயல்பாக மனித மனத்தில் ஒன்றிக் கிடக்கிறது.

            எப்போது வேண்டுமானாலும் கெடுதல் நேரலாம், ஒரு பூகம்பம் போல, ஒரு விபத்தைப் போல, ஒரு சுனாமியைப் போல.

            அது எப்போது நேரும் என்று சற்று உத்தேசமாகத் தெரிந்தால் அதைத் தடுத்துக் கொள்வதற்கான முன்னெச்சரிக்கைகளைச் செய்து கொள்ளலாம் அல்லவா!

            ஆனால் பாருங்கள்! உத்தேசமான என்றில்லை, மிக துல்லியமாகக் கண்டறியும் அளவுகோலே இருக்கிறது!

            இந்த உலகில் வெகு துல்லியமாக முன்கூட்டியே பூகம்பம் ஏற்படுவதை, சுனாமி ஏற்படுவதை அறியக் கூடிய அளவுகோல்கள் இன்னும் கண்டறியப்படவில்லை என்றாலும், வருங்காலத்தில் அது சாத்தியம் ஆகலாம் என்றாலும், அதை விடக் கடினமான ஒன்றான ஒரு மனிதர் எப்போது கெட்டுப் போகப் போகிறார் என்பதை முன்கூட்டியே கண்டறிவதற்கான துல்லியமான அளவுகோல் இருப்பது வியப்பானதுதான் அல்லவா!

            கெடுவதற்கு முன் கெட்டுப் போகப் போகிறோம் என்பது தெரிந்தால் எப்படியாவது அதைத் தடுத்துக் கொண்டு விடலாம் என்பதில் நீங்கள் உறுதியான நம்பிக்கை கொண்டவர் என்றால்,

            அப்படி ஓர் அளவுகோல் இருந்தால் அதை விட இந்த மானிட சமூகம் உய்ய வேறென்ன வேண்டும் என்பீர்கள்!

            அப்படி ஓர் அளவுகோல் இல்லாமல் இல்லை. ஆனால் அதை இதுநாள் வரை இந்த உலகம் கண்டு கொண்டதாகத் தெரியவில்லை.

            இதுவரை கண்டு கொள்ளாவிட்டால் என்ன? இனியாவது கண்டு கொள்ளட்டும் என்கிறீர்களா?

            இதுதான் அந்த அளவுகோல்!

            எப்போது ஒரு மனிதர் கெடப் போகிறார் என்றால்...

            எப்போது ஒரு மனிதர் நடுவுநிலைமை தவறி நடக்கப் போகிறாரோ, அப்போதிலிருந்தே கெடப் போகிறார்.

            மனிதர் எதனாலும் அழிக்க முடியாத மிருகம்தான். மனிதர் எதனாலும் அழிக்க முடியாத ஜந்துதான். மனிதர் எதனால் அழிக்க முடியாத பிண்டம்தான். ஆனால் நடுவுநிலைமையின்மை எனும் ஒன்று அழிக்க முடியாத மனிதரை அழித்து விடும்.

            நடுவுநிலைமை தவறும் மனிதச் சமூகம் அழிக்கப்பட்டு விடுகிறது.

            மனிதர்களை இந்த உலகில் எந்த சக்தி அழிப்பதினும் நடுவுநிலைமை தவறும் அவர்களது பண்பே அவர்களை மிக அதிகமாக அழிக்கிறது.

            அவரவர் அழிவு அவரவர் நடுவுநிலைமைத் தவறும் தன்மையிலிருந்து தீர்மானிக்கப்படுகிறது.

            மனிதர்களுக்கு, இந்த மனிதச் சமூகத்துக்கு எப்போது கேடு வரும் என்றால்... நடுவுநிலைமை தவறும் போது.

            அதுதான் அறிகுறி.

            எப்போதெல்லாம் நடுவுநிலைமை தவறுகிறீர்களோ, அப்போதே நீங்களே முடிவு செய்து கொள்ளலாம் நீங்கள் கெட்டுப் போகப் போகிறீர்கள் என்பதை.

            எப்போதெல்லாம் நடுவுநிலைமைத் தவறி நடக்கத் தொடங்குகிறீர்களோ, அப்போதே நீங்கள் இறுதி செய்து கொள்ளலாம் அழிவுக்கானப் பாதையில் நீங்கள் நடக்கத் தொடங்கி விட்டீர்கள் என்பதை.

            எப்போதெல்லாம் நடுவுநிலைமைத் தவறிப் போகத் துணிகிறீர்களோ, அப்போதே நீங்கள் உறுதி செய்து கொள்ளலாம் உங்கள் வீழ்ச்சியை நீங்கள் வரவேற்கத் தொடங்கி விட்டீர்க்ள என்பதை.

            ஆம்! அதுதான் அறிகுறி! அழிவுக்கான அறிகுறி, வீழ்ச்சிக்கான அறிகுறி, கெட்டுப் போகப் போவதை முன்கூட்டியே காட்டுவதற்கான அறிகுறி.

            வரு முன் தெரிந்த பின் இனி தடுத்தாட் கொண்டு விடலாம்தான் அல்லவா!

            வருமுன்னர் காவாதான் வாழ்க்கை எரிமுன்னர் வைத்தூறு போலக் கெடும் என்று சொல்பவர் அல்லவா வள்ளுவர்!

            தெரிந்த பின் தெரியாதது போல நடந்து கொண்டால் அழிவு நமக்குத்தான்.

            புரிந்த பின் புரியாதது போல நடந்து கொண்டால் வீழ்ச்சி நமக்குத்தான்.

            அறிந்த பின் அறியாதது போல நடந்து கொண்டால் கெடுதல் நமக்குத்தான்.

            கெடுவல்யான் என்பது அறிக தன் நெஞ்சம் நடுவுஒரீஇ அல்ல செயின்.

            கெடுவதற்கு முன் ஒருவர் நடுவுநிலைமை தவறியிருப்பார். நடுவுநிலைமை தவறும் ஒருவர் கெடுவார்.

            கெடுவார் கேடு நினைப்பார்.

            கெடுவார் நடுவுநிலைமைத் தவறுவதையே நினைப்பார்.

*****