அநீதிக்கு எதிரான முதல் குரல்
எல்லாருக்கும் கோபம் வருகிறது. எல்லாரும்
கோபப்பட்டு விட முடியாது. அவர்கள் கோபப்படுவார்கள். அதிகாரம் இல்லாதவர்கள் கோபப்பட்டு
விட முடியாது. அந்த அளவுக்கு அதிகாரம் உணர்வுகளை, எண்ணங்களை வெளிப்படுத்த முடியாதபடி
பயமுறுத்தி வைக்கிறது.
தவறுகளில் தலையிட்டுத் திருத்த பலரும்
விரும்பாததற்குக் காரணம் அதிகாரம் உருவாக்கி வைத்திருக்கும் பயமே. அப்போது எழும் கோபத்தை
வெளிப்படுத்தினால் கூட தனக்கும், தன்னைச் சார்ந்திருப்பவர்களுக்கும் ஆபத்து வந்து விடுமோ
என்கிற அளவுக்கு அதிகாரப் பாய்ச்சல் உருவாக்கி வைத்திருக்கும் பயம் பயங்கரமானது.
இவைகளைக் கடந்து திடமான மனதோடு போராடுபவர்கள்
மனித தெய்வங்கள். திடமான மனம் மட்டும் இல்லாவிட்டால் சின்ன சின்ன விசயங்களுக்கு எல்லாம்
அல்பத்தனமாகவும், மலினத்தனமாகவும் உணர்ச்சிவசப்பட வைத்து தரமற்றவர்களாக்கி விடுவார்கள்.
ஒரு செயலைச் செய்வதற்கு முன்னே, அந்தச்
செயல் மூலம் நடைபெறப் போவதாக நாம் நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் அதீதமான கற்பனைத்தனமாக
பயங்களைத் தொலைத்து கட்டி விட்டால் போதும், அநீதிக்கு எதிரான முதல் குரல் நம்முடையதாகவும்
இருக்கலாம்.
அதை விடுத்து எது நடக்குமோ, அதுவாக நடக்கட்டும்
என்பதோ, நாம் சொல்வதாலோ, விரும்புவதாலோ எதுவும் நடக்க வேண்டாம் என பிலாக்கனம் பாடுவதோ,
எல்லார்க்கும் எதுவோ அதுவே தனக்கும் என்று சப்பைக்கட்டு கட்டுவதோ அநீதிக்கு ஆதரவானவர்களாக
நம்மை மாற்றிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதை நாம் கொஞ்சமாவது உணர்ந்து பார்க்க வேண்டும்.
அநீதிகளுக்கு நாம் காரணமில்லை என்று ஒதுங்கிக்
கொள்ளும் போது, கிடைக்க வேண்டிய நீதிகள் கிடைக்கப் பெறாமல் போவதற்கு நாம் காரணமானவர்களாக
ஆகிறோம் என்பது எதார்த்தமான உண்மை.
*****
No comments:
Post a Comment