மீண்டும் ஆதியிலிருந்து...

மீண்டும் ஆதியிலிருந்து...

பூஞ்சானம் படர்ந்த கைகளில்

இரத்தப் பாசி பிடித்த

உன் துப்பாக்கி.

மதுவில் கலந்த குருதியில்

உன் மூளை முழுதும் ஊரும்

கம்பளிப் பூச்சிகள்.

இப்படியெல்லாம் நேரும் என்று

காலச் சக்கரத்திற்குத் தெரியும்.

ஆளில்லாமல் வேவு பார்க்கும் விமானத்தால்

அடித்து வீழ்த்தப்படுவாய் நீ.

பட்டனைத் தட்டி இயக்க ஆளில்லாமல்

அனாதையாய்க் கிடக்கும் அணுகுண்டுகள்.

கருவிகளின்றி பூமியில்

வாழத் தொடங்கியிருக்கும் புதிய ஆதி இனம்.

*****