கால கிறுக்கல்கள்
இந்த
உலகின் மோசமான மொக்கைப் பிறவி நீயே
ஏனோ
என் தூக்கத்தைக் கெடுக்கிறாய்
உறக்க
மாத்திரைகளைத் தோற்கடித்து
எதுவுமே
நடக்காதது போல
எத்தனை
நாட்கள் இப்படி இருக்க முடியும்
சில
நாட்களில் முன்னுக்குப் பின் முரணாக
அதீத
தூக்கத்தை எதிர்கொள்கிறேன்
வேறு
சில நாட்களில் அதீத அழுகையால் நனைந்து போகிறேன்
மனதை
மறைக்கும் போதன்றோ சந்தேகப் படுகிறார்கள்
எனக்கோ
பாதி சம்பவங்கள் நினைவில்லை
பாதி
சம்பவங்களை மறக்க முடியவில்லை
மறப்பதைப்
பற்றி நினைப்பதைப் பற்றி கவலையில்லை
வாழ்க்கையை
ஓர் ஒழுங்கில் வாழ முடியாது
கொஞ்ச
காலத்தை மெல்லமாய் நகர்த்தும் போது
ஒழுங்கற்ற
ஒழுங்குக்குள் வந்து விடுகிறேன்
இப்போது
கொஞ்சம் பொறாமை கொஞ்சம் பரிதாபம்
இரண்டும்
இருக்கிறது உன் மேல்
ஒருவேளை
எல்லாவற்றையும் நான் மறந்தால் கவலைப்படக் கூடாது
என்பதற்காகத்தான்
இப்படி எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன்
நீ இந்த
அபத்தங்களை ஏற்றுக் கொள்ளத்தான் வேண்டும்
அதில்தான்
நம் அன்பு இருக்கிறது
ஒன்றைப்
புரிந்து கொள்
பகுத்தாராய்வான
முடிவுகளை எடுக்க முடியாது
காலம்
அதற்கு அனுமதிக்காது
*****
No comments:
Post a Comment