தோன்றாப் புள்ளி
ஒன்றும் தோன்றவில்லை
அதனால் ஒன்றுமில்லை
வெறுமையின் மனம் வெற்றிடமாயிருக்கிறது
நட்சத்திரங்கள் வடிந்த விட்ட
வானின் பேரமைதி
வற்றி விட்ட குளத்தில் தோன்றாத
நீரலைகள்
அலையில்லாத ஆழக்கடல் போல
சொல்ல சொல்ல நழுவித்தான்
போகும்
எதுவும் தோன்றாத மனதை
எப்படியும் சொல்வதற்கில்லை
கனவுகள் காணாமல் போன தூக்கம்
இறந்து விட்ட ஒரு நொடி
சட்டென வாய்ப்பதைச் சொல்வது
ஜாலக் கதைகளின் சோடனைகளில்
சிக்கக் கூடும்
அங்கொன்றுமில்லை என்று சொல்கையில்
ஏதோ இருப்பது போன்ற தோற்றம்
தரக் கூடும்
இருப்பதின் மறைவன்று
இல்லாததின் திறப்பு வாய்க்கையில்
சொல்வதற்கு ஏதுமில்லை
சொற்களை உள்ளிழுத்துக் கொள்ளும்
பெருந்துளையில் விழுகையில்
திறந்திருப்பது பெரிதினும்
பெரிது
விழுந்திருப்பது சிறிதினும்
மிகச் சிறிது
தோன்றாப் புள்ளியில் விரிவது
ஒரு பெருவட்டம்
*****
No comments:
Post a Comment