ஜல்லிக்கட்டு... துள்ளிகிட்டு...

ஜல்லிக்கட்டு... துள்ளிகிட்டு...

            பிரிட்டிஷ் ஆட்சியில் மாட்டுக் கொழுப்பு தடவிய தோட்டாக்களுக்காகப் போராடத் துவங்கிய போராட்டம், இன்று மாடுகளுக்காக தோட்டா போல் சுதந்திர இந்தியாவிலும் போராட வேண்டியிருக்கிறது.

            யார் சொல்லி நடக்க வேண்டும்? நம் தாகம், நம் பசி, நம் சுவாசம் - இவைகளெல்லாம் யார் சொல்லி நமக்கு ஏற்பட வேண்டும் என்று தங்கள் உரிமையை நிலைநாட்ட தயாராகி விட்டார்கள் இனமான தமிழர்கள்.

            உரிமையைக் கேட்டு கெஞ்சிக் கொண்டிருக்க முடியாது. அதை உரிமையோடு பயன்படுத்த வேண்டியதுதான். நாம் உயிர்வாழ சுவாசிக்க நாம் யாரிடமும் கேட்க வேண்டும்? நம் பசிக்குச் சாப்பிட நாம் யாரிடமும் கேட்க வேண்டும். நம் தாகத்துக்கு தண்ணீர் பருக நாம் யாரிடமு கேட்க வேண்டும்?

            காவிரித் தண்ணீர் நம் தமிழர்களின் உரிமை.

            முல்லைப் பெரியாறு நம் தமிழர்களின் உரிமை.

            நம் வங்கிக் கணக்கும், நாம் பணம் எடுப்பதும் நம் உரிமை.

            நம் கடலும் அதில் மீன் பிடிப்பதும் நம் உரிமை.

            நம் வாழ்வுரிமையும், நமக்கான இடஒதுக்கீடும் நம் உரிமை.

            நம் திராவிடமும், நம் பண்பாடும், நம் பாரம்பரியமும் நம் உரிமை.

            நம் விவசாயம் நம் உரிமை.

            நம் காளைகள் நம் உரிமை.

            கலப்பின மாடுகள் வந்த காலகட்டத்திலிருந்து நம்மிடையே கைகலப்பு செய்ய ஆரம்பித்து விட்டார்கள் உலகமயமாக்கலின் முதலைகள்.

            நாட்டுக்கோழி தின்று நறுக்கென்று இருந்த இனத்தை,பிராய்லர் கோழி தின்ன வைத்து பொசுக்கென்று ஒடித்து விட்டார்கள்.

            மாட்டுப் பால் குடித்து மார் தட்டி நின்ற இனத்தை, ரசாயனத்தையும், பாசானத்தையும் கலந்த பாக்கெட் பால் குடிக்க வைத்து தரை தட்டி நிற்க வைத்து விட்டார்கள்.

            மாப்பிள்ளைச் சம்பாவும், தங்கச் சம்பாவும் தின்ற சத்தான நாக்குகளை, தீட்டிய கலப்பின அரிசியைத் தின்ன வைத்து சக்கைகளாக்கி விட்டார்கள்.

            நல்ல கத்திரிக்காய் தின்ற இனத்தை, பி.டி. கத்திரிக்காய் தின்னு என்று பாரம்பரிய கத்திரிகளுக்கு, காய்கறிகளுக்குக் கத்திரி போடப் பார்த்தார்கள்.

            மஞ்சளும், வேம்பும் தாங்கள் கண்டுபிடித்த கண்டுபிடிப்புகள் என்று அப்பாவி தமிழன் கொட்டாவி விட்ட நேரத்தில் கொத்தாகப் பிடுங்கப் பார்த்தார்கள்.

            வேப்பங்குச்சியும், வேலங்குச்சியும், உப்பும் கொண்டு பல் விலக்கிய இனத்தை, உன் டூத்பேஸ்டில் உப்பு இருக்கா என்று கேட்டு உப்புப் போட்டு சுரணை வளர்க்கப் பார்த்தார்கள்.

             ஜல்லிக்கட்டு துள்ளிகிட்டு இப்போது இன உணர்ச்சியை - தன்மான உணர்ச்சியைத் தூண்டியிருக்கிறது.

            இழப்பதற்கு இனி எதுவுமில்லை. பெறுவதற்கு காளைகளோடு, போராட்டக் காளையர்களும் தயாராக இருக்கிறார்கள். இது மீட்பதற்கான நேரம். இனியும் தவிர்க்க முடியாது - தடுக்க முடியாது இந்த சீறிப் பாயும் வேகம்.

*****