சாளர வெளி மற்றும் பூஜ்யப் புத்தகம்

சாளர வெளி

ஜன்னலின் வழியே தெரியும் உலகம்

இந்தப் பிரபஞ்சத்தில்தான் இருக்கிறது

ஆனால் அப்படித்தானா என்ன

வேறு ஏதோ ஒரு பிரபஞ்சத்தில்

தப்பிப் போய்க் கிடப்பதான பிரேமையை

அடிக்கடி தட்டி விட்டுப் போய் விடுகிறது

பிரத்யேகமாக ஒரு குருவி வந்து போகிறது

வண்ணத்துப்பூச்சி சிறகடித்து விட்டுப் போகிறது

காதைத் துளைக்கும் ரீங்காரத்தோடு

வண்டொன்று அடிக்கடி வந்து விட்டுப் போகிறது

மரத்தின் இலையொன்று உதிர்ந்து விழுகிறது

சில மனிதர்கள் உள்ளே வருகிறார்கள்

கடந்து போகிறார்கள்

தன் சட்டகத்தை விட்டுப் போகின்றன என்ற

தவிப்பின்றி எல்லாவற்றையும்

காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது ஜன்னல்

உள்ளே வருவதையும் வெளியே போவதையும்

தடுக்காத ஞானத்திற்குள் ஜன்னலைப் போல

இந்த மனசும் வாய்த்து விட்டால்

அதற்காகத்தான் அடிக்கடி இந்த ஜன்னல் வழியே

இந்த பிரபஞ்சத்தையே

இன்னொரு பிரபஞ்சமாகப் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது

ஞானத்தின் சாளரம் பொதிந்து கிடக்கிறது

சுவரை நிரகாரித்த கட்டக வெளிக்குள்

*****

பூஜ்யப் புத்தகம்

படித்த புத்தகங்கள் எல்லாவற்றையும்

வரிசையாகச் சொல் என்றனர்

இருபதாயிரம் பத்தாயிரம் ஐயாயிரம்

ஆயிரம் ஐநூறு ஒன்று என்று

வரிசையாகச் சொன்னேன்

கொஞ்சம் கூட இரக்கம் காட்டாமல்

இன்னும் இன்னும் குறை எண்களிலும்

மைனஸ் ஒன்று மைனஸ் ஐநூறு மைனஸ் ஆயிரம்

மைனஸ் ஐயாயிரம் மைனஸ் பத்தாயிரம் மைனஸ் இருபதாயிரம் என்று

முடிவிலா வெளியில் எந்த இடத்திலும் நிற்காமல்

சொல்லிக் கொண்டே போகச் சொல்லினர்

கடைசியில் எந்தப் புத்தகத்தையும்

படிக்கவில்லை என்று ஒப்புக் கொண்டு

வெளியேறிய போது

நான் எப்போதும் படித்திராத

பூஜ்ய எண்ணுள்ள புத்தகம்

கண் முன் விரியத் தொடங்கியது

*****